De laatste maanden van dit genezende jaar…..het opgeven van de hoop op een beter verleden….deel 2

Hallo allemaal

Ruim 2 jaar geleden werd ik me erg bewust van de zin 'pas op wat je wenst'.
Toen wenste ik alles los te laten wat niet meer bij me hoorde voordat we
gingen verhuizen…..
Lichamelijk kreeg ik toen klachten die me 'hielpen' om
weer een laag dieper te gaan. Dat kon pas toen ik accepteerde..


Dit keer had ik hetzelfde neergezet voor mijn lensvervangende operatie.
-ik wilde graag zonder leesbril lezen, het was dus mijn eigen keus!-
Nu besefte ik wel, dat het niet 'toevallig' was dat ik een leesbril nodig had:
dit had me natuurlijk wel iets te zeggen.

Een paar jaar geleden hoorde ik van iemand die het ook deed.
Ik vroeg me toen wel of, hoe dat zou werken.
Zij kreeg niet zolang daarna een erg ongeluk met een groep, waarbij haar man overleed…..mmm…..'shortcuts' bestaan niet…..

Ik had dan ook al 'van alles' gedaan om los te laten wat niet meer bij me hoorde.
Toen bleek dat mijn linkeroog astigmatisme had -hoornverkromming- besefte
ik dat als er een uitdaging zou komen, dat het met mijn linkeroog te maken zou hebben.

Wat zag ik 'krom' op emotioneel gebied?
- Christiane Beerlandt, De sleutel tot zelfbevrijding-
Er zijn de afgelopen jaren wel wat emotionele dingen gebeurd,
had ik die Echt achter me gelaten?!?

De operatie ging goed, ik mocht de eerste week niet lezen….dat was een uitdaging
-al had ik goed gezelschap van mijn 'mantelzorgster' -
De week erna stond in het teken van het 50 jarig feest van mijn zus.
Het was een geweldig feest.
Ze werd in het zonnetje gezet, precies zoals het moest zijn.
Iedereen die er was genoot.
Toch begon de dag van het feest niet goed voor de ogen van mij….
ik kreeg pijn, kon geen licht verdragen.
'Andere druppels'….en dan zou het goed zijn.

Na het feest, kreeg ik links een 'waas' voor mijn ogen en dat voelde niet goed.
Het bleek iets erger dan zomaar een infectie te zijn….
Het bleek een netvliesontsteking en ik mocht kiezen om nog in Nederland te blijven
of toch te vliegen...
Ik besloot toch naar Riyadh te vliegen: vertrouwen op goede artsen daar.

Daar bleek een stukje vlies vast te zitten aan mijn pupil….gelukkig ging het snel eraf…..
'Een stukje' van mij wilde het verleden nog niet loslaten.
Het boek 'de sleutel tot zelfbevrijding' gaf het mooi aan:
'je kijkt wel naar je diepste emoties, alleen als je er bent,
ga je snel terug….bang om ze echt aan te gaan….'

Ik kreeg veel druppels en
ook pupilverwijdende druppels,
druppels die zorgen dat alles vaag wordt en je…..'niet' kunt lezen…..
'Ik kan in ieder geval nog een rondje lopen' dacht ik.
Dat kon, alleen….kreeg ik blaren, flinke blaren….

Het enige wat kon was ZIJN……doen ging niet meer…….
Ondertussen was ik wel steeds dankbaar voor de operatie:
ik kon dan wel niet echt goed lezen,
ik had geen bril nodig.
-ik merkte dat ik in mijn leven altijd wel een 'silverlining' kon zien,
ook al was het heftig en dat besef was emotioneel-

Een week lang heb ik die druppels gehad,
na een paar dagen besefte ik het kado…..
Er kwam zoveel licht naar binnen,
'Licht' dat ook kon schijnen op het deel wat ik nog
dacht vast te moeten houden….
Van de Reiki groep kreeg ik een warme douche van energie
en het ging snel beter.
'Let go, Let God'

Afgelopen zaterdag moest ik weer voor controle en ik
heb mijn wens aangepast:
'Mijn ogen mogen snel beter EN….ik ga door met loslaten.'

Ik mag nu afbouwen met de druppels
De eerste dag dat ik weer helder kon zien deed ik 'te veel'….
nu neem ik de tijd.
Ik besef dat ik nu ook 'anders' kijk……
en dat is 'wennen' en goed.

De druppels die ik gebruikte hebben als bijwerking: depressief kunnen worden.
Ik snap dat dat kan:
als er zoveel licht naar binnen komt,
komt er veel aan het licht…….
Als jij je daar niet bewust van bent,
en niet beseft dat het je derde oog verlicht,
kun je in oude patronen en emoties komen.
Accepteer je het,
dan kan de energie het werk doen….
'Let go, let God'……..

TV kijken ging en ik heb een goede film gezien: 'Experimenter'
Waarschijnlijk hebben jullie wel over dit experiment gehoord: het wordt nog steeds gedaan met steeds de zelfde uitkomst….

https://www.youtube.com/watch?v=XaEjUsVNWXY

Aan het eind van de film is de conclusie
'Bewustzijn is de eerste stap naar vrijheid'

Ik besef mijn verleden geweest zijn zoals ze zijn geweest,
er waren allerlei ervaringen.
Ervaringen die me gemaakt hebben tot wie ik nu ben.
Sommige conclusies die ik getrokken heb,
zijn die van een kind….
daar kan ik nu de verantwoordelijkheid voor nemen.

Als kind was ik was 'onder de indruk' van mensen die:
-Nadrukkelijk op de voorgrond treden,
-Boos reageerden,
-Agressief overkwamen en……

Ik reageerde op een tegenovergestelde manier:
-Me terugtrekken,
-Niet meer de confrontatie aangaan voor de lieve vrede,
-'Er boven staan'

Het is beide ego….de een kan alleen blijven bestaan als de ander bestaat….
Als een van de twee verandert….verantwoordelijkheid neemt,
dan kan de ander niet meer bestaan……

Dan zijn er drie uitkomsten:
of je gaat beide als volwassene verder,
of er komt en blijft een strijd,
of je gaat beide je eigen weg.

Een deel in mijn 'wilde zo graag' de eerste uitkomst…..
de hoop op een beter verleden kon en wilde ik nog niet opgeven.

Twee jaar geleden was mijn ommekeer toen ik accepteerde…..
nu is dat weer het zelfde…..

Het verleden is het verleden
en mijn basis voor de toekomst.
Ondertussen blijf ik alert wat er op mijn pad komt
en…..geniet ik van ZIJN :-)

Welke rol had jij thuis?
Volgende keer meer daarover…...