Thursday 29 December 2011

dec. 2011 Dankbaarheid en vuurwerk......




Hallo allemaal
 
Op de drempel van 2012 hoop ik dat je een gevoel van dankbaarheid voelt.
Dat je dankbaar kunt zijn, voor alles wat je het afgelopen jaar bereikt hebt.
 
Voor 2012 wens ik jullie heel veel kleur en licht toe.
 
Net als het vuurwerk op de foto dat spiegelt in het water,
zullen er ook het komende jaar weer emoties geraakt worden.
Emoties die 'vuurwerk' kunnen lijken.
Vuurwerk dat door de 'knallen' je kan laten schrikken
en doen vergeten dat er altijd iets moois bij hoort.....
 
Vuurwerk dat ook dan een teken is dat je iets hebt afgesloten en er iets nieuws aankomt.....
Weet dan dat er mensen om je heen zijn die 'meekijken'
Mensen die je de mooie kanten kunnen laten zien.
 
Ik wens je een jaar toe waar je kunt genieten van alles wat er op je pad komt
en je steeds meer zult ervaren dat
jij en ik delen van hetzelfde zijn,
jij en ik een zijn....
 
We zijn opweg om steeds meer ons zelf te worden
en dat, wat daar niet bij past, zal verdwijnen.
Dit zullen we IN ons
en ook om ons heen zien.
 
Het allerbelangrijkste is dat we WETEN
dat alles wat gebeurt, nodig is,
nodig voor balans, voor evenwicht. 
Dat je bij prachtig 'vuurwerk' ook 'knallen' krijgt........
 
'Knallen' die zorgen dat je ook in 2012 weer dat zult bereiken wat je graag wilt
en dat je in dankbaarheid naar nog mooier 'vuurwerk' mag kijken........
 
 
Geniet en houd van jezelf,
maak er een geweldig 2012
 
Berndien

 

Monday 19 December 2011

Dec. 2011 Generaal Uhm en 27 dresses.......

View photo.JPG in slide show

 

Hallo allemaal
 
Gisteren was er ter afsluiting van National Day in Qatar, prachtig vuurwerk.
We zagen hartjes, smile faces, dobbelstenen, het woord Qatar en prachtige kleuren, figuren en vooral......veel licht!
Voor ons was dit 'ons' vuurwerk....het afsluiten van een jaar en het begin van het nieuwe.....
 
We vieren op 1 jan. het nieuwe jaar en luiden dat in met vuurwerk, tenminste dat doen we in Nederland.
Niet alle landen vieren dat op deze manier.
Veel mensen vieren hun verjaardag om een nieuw jaar in te luiden, al doen ze dat ook niet in alle landen en culturen.
Met het inluiden van een nieuw jaar hebben we ook vaak goede voornemens.
Wij doen dit vooral aan het eind van het jaar, we hebben goede voornemens en.........we beginnen dan op 1 jan.
 
Toch is dit wel jammer......een gemiste kans want......elke dag is het begin van een nieuw jaar.....
 Elke dag kun je goede voornemens hebben, een nieuw begin maken. Waarom doen we dat dan niet?
Voor mij zijn dit de herinneringen, demonen in ons die ons tegenhouden. Herinneringen/demonen die in het verleden ontstaan zijn,  
waar je bewustzijn nog niet zo ontwikkelt was als nu.....
herken je deze demonen en......als je ze herkent: wil je er iets aan doen?
Wil je dat NU of........het volgend jaar......
 
Een van mijn demonen kwam naar boven toen ik Generaal Uhm zag met een groot geweer in zijn hand.
Een geweer staat voor mij voor oorlog en dat is niet iets waar ik graag mee geconfronteerd wordt, toch was dit de reden dat ik naar de speech ben gaan luisteren.
 
Mijn eerste herinnering aan Generaal van Uhm was toen hij net bevelhebber in Afganistan was en zijn zoon, die ook in het leger zat in Afganistan, na een paar weken sneuvelde.
'Hoe kon hij aanblijven als generaal terwijl zijn zoon sneuvelde?!'
 
Sinds die tijd facineerde die man mij, altijd vanuit rust en betrokkenheid bij 'zijn mensen' en toch.......'waarom heeft iemand zo'n beroep?!'
 
Tijdens de lezing zag en hoorde je hoe bevlogen deze man is, hij heeft een missie, een missie van vrede......
 
Hij gaf de lezing voor mensen die een verschil willen maken in de wereld. Ieder doet dit op zijn/haar manier met een eigen instrument.
De instrumenten die gebruikt worden zijn oa dans, penseel, een microscoop en een pen.
Hij gaf aan dat hij een ander instrument gekozen had: het geweer.
 
Toen het geweer 'op kwam' werd het stil, werd er ongemakkelijk gelachen.
Hij reageerde hierop met:
'Gelukkig voelen we ons ongemakkelijk bij een geweer, dit betekent dat we geen soldaten nodig hebben, dat we in een land leven waar vrede is. En toch is het voor mij een instrument voor vrede..........
In landen waar vrede is, is er een regering die regels heeft die zorgen dat het leven samen goed verloopt.
Geweld heeft daar geen voordelen meer en overleg is de beste optie. De economie is ook beter.'

Hij gaf ook aan dat vrede en stabiliteit niet goedkoop of makkelijk is: daar is moeite voor nodig.
'Een geweer laat de lelijke kant van de menselijke geest zien en zorgt, tot het niet meer nodig is, voor de verandering van conflict in vrede
en van bedreiging in hoop.'
 
'Een geweer laat de lelijke kant van de menselijke geest zien....'
Hoeveel 'demonen' hebben wij nog in onze geest, oude overtuigingen die zorgen dat wij niet in vrede leven? Overtuigingen die zeggen dat geweld meer voordelen heeft dan vrede?
Nu zou je kunnen reageren met: 'geweld heeft niet meer voordelen dan vrede voor mij!'
dan zou ik je willen vragen: hoe zie je dat in je leven?
 
Heb je allemaal vredige relaties?
Heb je een lichaam waar niet/nooit gevochten wordt -een ontsteking, infectie is een 'gevecht' in je lichaam-
Hoe vredig denk je over jezelf of heb je nog gedachtes die je onderuit halen?
 
Heb je de moed eerlijk te kijken en de confrontatie -liefdevol- aan te gaan?
 
Na zijn lezing snap ik waarom hij JUIST doorgaat......hij ziet de veranderingen, de verbeteringen en.....ziet ook nog de uitdagingen....
(en ik snap ook ineen hoe mensen naar mij hebben gekeken toen ik doorging met iets waar anderen niets van snapten en dat, terwijl mijn zus net was overleden.......)
 
In '27 dresses' zie je een vrouw die zorgt voor geweldige bruiloften voor vriendinnen, alles doet om het iedereen naar de zin te maken, daar allerlei complimenten voor krijgt en......zelf niet gelukkig is......
'het geweer' bij haar is het huwelijk van haar ouders en de trouwjurk van haar moeder, 'zo wil zij het ook!'
Als haar zus gaat trouwen met degene waarvan zij denkt te houden blijft ze aardig........zelfs als haar zus niet eerlijk tegen hem is.......
Ze ontmoet een verslaggever en dat lijkt te botsen.......-grenzen worden afgetast-
en dan........verknipt haar zus de trouwjurk van haar moeder.......
Nu is er 'oorlog'.
 
Tijdens een speech gebruikt ze foto's om de oneerlijkheid van haar zus aan het licht te brengen
-hoe herkenbaar.....liever manipuleren dan eerlijk te confronteren ;-)-
ze zorgt dat alles naar boven komt en..... het huwelijk gaat niet door.
Het contact tussen de zussen is er niet meer en toch.......de trouwjurk.....de verbinding, de relatie is belangrijk.
Haar vader zorgt voor een verzoening.....
Daar wordt duidelijk dat zij haar zus bemoederd heeft nadat haar moeder overleden is en dat het niet meer klopt: ze zijn nu beide volwassen en ieder kan voor zichzelf zorgen......een van de demonen is weg......
 
Met de reporter komt alles goed en zoals het altijd gaat: met die ene demoon, gaan heel veel andere demonen mee!
Natuurlijk trouwen ze: ze waren niet bang om elkaar te confronteren, hun grenzen aan te geven........
 
Het is een spiegel van onze maatschappij: hoeveel schijnvrede is er nog?
Het afgelopen jaar is er veel over de Arabische lente geschreven. Toch weet ik zeker als je Kolonel Kadaffi had gevraagd of het goed met zijn volk was, hij 'ja' zou hebben gezegd, net als president Assad van Syrie dat nu nog steeds over zijn volk zegt........
 
Durf jij 'je geweer' op te pakken, grenzen aan te geven, het zien als een instrument?
Hoeveel ziektes ontstaan omdat grenzen niet aan worden gegeven en er een 'geweer' nodig is? -chemo, crash dieten, operaties.....-
Hoe vaak zie je de oorlog bij een ander en denk je dat je zelf in vrede leeft totdat  het 'geweer' komt? -scheidingen, ruzies of juist stiltes.....-
 
Mijn vader had het vaak over de mensen die gebroken geweertje droegen net voor de tweede wereldoorlog. Zo lieten ze zien dat ze tegen oorlog waren en mijn vader vond ze 'niet realistisch, ze snapten het niet!'
Ik begreep nooit zo goed waarom hij daar zo heftig op reageerde. Natuurlijk, hij had de oorlog mee gemaakt, was in Indie geweest, maar toch
'dan zou hij toch geen geweren meer moeten willen!'
Toch had mijn vader wel een geweer, om te jagen. Als puber vond ik daar van alles van en toch begreep ik het toen hij vertelde waarom.
Hij gaf aan dat wij als mensen de natuur hadden verstoord en daardoor jagers zorgen voor balans in de natuur. Sommige dieren zouden anders  de overhand krijgen ten koste van anderen.
Mensen die dieren doden om te doden noemde hij geen jagers........hij vond dat stropers.......
Eigenlijk hetzelfde als Generaal van Uhm aangeeft..... het geweer als instrument.
 
Hoe is het met ons? Stellen wij onze grenzen om te zorgen dat er balans is, dat we EN voor onszelf EN voor de ander zorgen
of gaan we over grenzen heen......willen wij meer ten koste van anderen.........en ontstaat er oorlog....
en waarom willen we dit dan.....zitten daar nog oude demonen?
 
De trouwjurk van haar moeder staat voor mij symbool voor de balans tussen het zorgen voor elkaar en jezelf zijn in een relatie.....
Een ideaal beeld.....een beeld dat alleen werkelijkheid kan worden als er een balans is, als er grenzen zijn.
Hoe bang was ik om mijn grenzen aan te geven, had ik een oordeel over het middel, het instrument?  Ruzie was voor mij 'oorlog' in plaats van overleg, kijken hoe en waar elkaars grenzen liggen......
 
Het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat ik duidelijker ben geworden, in liefde mijn grenzen aan kan geven.....
en dan ook.....in liefde voor mijzelf.....
Elke dag is voor mij het begin van een nieuw jaar, een begin van steeds meer mezelf worden.
Dit betekent elke dag kijken waar mijn grenzen liggen en daardoor ook geconfronteerd worden!
Het betekent ook afscheid nemen van mensen, situatie die niet meer bij me horen en ook het ontmoeten van nieuwe mensen, nieuwe situaties op mijn pad krijgen.
Het is dan net als in de film '27 dresses'.........door het stellen van grenzen ontstaat een prachtig nieuw begin!
 
'If we change our minds, the world changes'
 
Ik wens jullie toe dat je steeds meer oude demonen herkent en los kunt laten zodat 2012 een jaar wordt waarin je steeds dichter bij jezelf komt, grenzen aangeeft vanuit liefde. Liefde voor de ander EN voor jezelf!
De symboliek in het vuurwerk dat we gisteren hier zagen wens ik jullie ook allemaal toe:
heel veel liefde, plezier,overvloed toe en vooral.....veel licht!!
 
Geniet en hou van jezelf!
Berndien
 
 

Monday 5 December 2011

dec 2012 Jou unieke sleutelcode tot persoonlijke vrijheid.......


Hallo allemaal
 
Het is alweer de laatste maand van het jaar: wat is het jaar omgevlogen en....wat is er veel gebeurd!
Hoe is het met jou? Kun je dankbaar zijn voor wat er gebeurd is of kun je nog niet zien 'waar het allemaal goed voor was!'
Als je nog in dat laatste zit, wens ik je toe dat je WEET dat er iets goeds achter zit.....ook al zie je het nu nog niet....
WEET je dit niet en zie je alleen het negatieve, dan hoop ik dat deze nieuwsbrief je wat milder maakt en dat je beseft dat je 'de sleutel kunt decoderen'.....
 
Eind jaren 60 gingen mensen de straat op voor vrijheid, nu zitten we in een soort gelijke energie en weer gaan mensen
de straat op voor vrijheid. Volgend jaar Krijgen we dit vast nog veel meer te zien!
Als we terug kijken naar de jaren 60, dan waren het de jaren die in het teken stonden van persoonlijke vrijheid, van het losbreken van banden, het authentiek willen zijn. Toen zag je dat vooral aan de buitenkant: lange haren, andere kleding.....
 
Nu speelt dezelfde energie weer.Nu zou je kunnen zeggen: we zijn nu toch vrij?! Alleen.... Is dat echt zo? 
 
Hoe vrij ben je in je relaties, mag en kun je daar jezelf zijn en....kun je dat in al je relaties?
Heb je een geweldige baan of moet het omdat er anders geen geld is....
Woon je waar je graag woont of kun je niet verhuizen omdat......-vul maar in-
Zitten er patronen in je hoofd die je 'vertellen' wat wel en niet hoort en die 'de baas' lijken te zijn......
Kan je lichaam dat wat je er graag mee zou willen of 'houdt' het je gevangen.....
Kun je zonder krant, t.v, mobiel, computer, auto......
Kun je zonder klagen, mopperen, kritiek hebben op.......etc. etc.
 
Vaak is het makkelijker om samen voor iets te strijden, en toch....de groep staat of valt bij het unieke talent van ieder persoonlijk....
De laatste jaren zijn er veel groepen geweest die ergens voor of ergens tegen waren.....
Er waren 'regels', vaak onbeschreven, je moest je daar aan houden, anders hoorde je er niet bij..........
dit is oude energie, die niet meer hoort bij deze tijd......
 
Het is zo' makkelijk om het in de maatschappij te zetten om zo niet naar kleinere maatschappijen/groepen te hoeven kijken,
 terwijl daar vaak de uitdaging ligt.....relatie, gezin, familie.....mag iemand 'anders' zijn en er toch bij horen.......kun je na een scheiding toch een goed contact houden en 'erbij' horen......
 
Nu ontstaan er groepen waarin ieder zichzelf mag zijn, waar respect is voor ieders unieke kwaliteit....en....waarbij de uitdaging dit respect is.
Mag ieder zijn eigen unieke kwaliteit laten zien en horen en dit blijven doen....?
De enige manier om dit te kunnen doen is blijven kijken en communiceren met elkaar en met jezelf......
 
Hoeveel vertrouwen heb je in jezelf? In JOU? Heb je de moed te communiceren met jezelf en naar je angsten te kijken?
Vaak is het veel minder eng dan je innerlijke je laat geloven.....je ziel WEET dat je overvloed bent.....
Blijf verbonden met deze energie en.....
het hoeft niet in een keer.....stap voor stap gaat makkelijker en brengt je vaak veel verder.......

We zitten midden in de energie van mercurius retrograde: hoe is het met je communicatie? Wat spiegelt de buitenwereld je?
Ik vloog terug naar Qatar en had veel vertraging: een vliegtuig bleek niet goed te zijn en er moest een ander vliegtuig komen.
Terwijl dit gebeurde werden we nog een keer door de beveiliging gestuurd: schoenen uit, jas uit, riem af etc etc.....
dit was ondertussen de derde keer, terwijl we niet buiten het vliegveld waren geweest!
'Hoeveel controle is nodig?' vroeg ik me af en meteen.....wat zegt dat over mij.......hoeveel controle wil ik nog, vertrouw ik nog niet op mezelf........
Durf ik mijn eigen pad te gaan of wil ik toch nog controle, bevestiging.....
 
14 december gaat mercurius weer direct lopen en kunnen we kijken naar het resultaat van de afgelopen periode. Tot dan krijgen we genoeg kansen om naar de communicatie met onszelf te kijken.....vaak gespiegeld in de buitenwereld!
 
Iedereen heeft zijn eigen pad te gaan en....we mogen het samen doen, we kunnen elkaar bijstaan.
Het lijkt wel een beetje op een kamersleutel in een hotel........
Samen zit je in het hotel en ieder geniet op zijn/haar manier.
In Turkije zat ik in een hotel met een groep, we waren er vanwege een conventie. Anderen waren er omdat ze vakantie hadden, weer anderen omdat ze daar overwinterden.
's Avonds kwam je elkaar tegen en had je wel of geen contact. Soms omdat je er voor koos, soms omdat het zo uit kwam.
Overdag kwamen we ook lokale mensen tegen en mensen van andere hotels. Met sommige hadden we contact met anderen niet.
 
Een ding hadden we allemaal gemeen. We hadden allemaal een eigen sleutel om in ons 'huis' te komen.
Voor ons in het hotel betekende dat we allemaal een eigen kamersleutel hadden. Die sleutels zagen er het zelfde uit en toch kon je met de ene sleutel niet de kamer in van een ander: er zat een unieke code op.

Wij hebben ook allemaal een eigen code, een code om in onze eigen 'kamer' te komen.
Nu zou je kunnen zeggen: de housekeeping dan? Ja, die kon in al die kamers om het voor ons makkelijker te maken, zodat we in een schone, opgeruimde kamer konden zitten.
Zo is dat ook met ons. Heel veel wordt al 'opgeruimd' voor ons: 'hierboven' zorgen ze dat we in een zo goed mogelijke 'kamer' komen!
Het enige wat mij mogen doen in die kamer is: genieten, uitrusten, bijkomen van de dag en opladen voor een volgende.

Op een gegeven moment werkte mijn sleutel niet....dacht ik:
ik stond bij een verkeerde deur......
Dit gebeurde 2 keer bij een zelfde deur, terwijl mijn deur net iets verder was.
Ik moest iets verder lopen en kwam dan bij mijn kamer.......de sleutel werkte perfect....natuurlijk, het was ook MIJN sleutel......
 
Hoevaak willen we 'een ander helpen' terwijl de ander dat niet wil en soms ook niet kan! Misschien is het makkelijker de problemen van de ander te zien, dan die van ons zelf......
Later kwam ik er achter dat ik de mensen kende uit de kamer waar ik 'in wilde komen'. Toen kreeg ik het ineens helder: je hoeft niet te proberen binnen te komen bij mensen die je niet binnen kunnen laten, blijf naar je eigen kamer gaan.....daar vind je jou antwoord!!
 
Nu we aan het eind van 2011 zijn gekomen kunnen we kijken naar ons zelf, onze 'eigen kamer'. Kunnen we nog naar binnen, of is er iets met onze 'sleutel'!
Mijn kamergenoot kon op een gegeven moment niet meer naar binnen met haar sleutel. Ze ging naar de receptie en daar kreeg haar sleutel opnieuw een code, zodat ze naar binnen kon.Het ging heel makkelijk, ze hoefde het alleen maar te vragen...... 
Bijzonder was, dat ik haardaarna kon helpen met het 'decoderen' van haar innerlijke sleutel, zodat ze ineens inzicht kreeg........wat een prachtige spiegel!
Wij zaten niet 'zomaar' samen in een kamer.....
 
Hoe zat dat met mij? Ik ontmoette speciale mensen, veel mensen die mij hielpen om te 'decoderen'......sommige van die mensen hadden daar geen idee van en toch....ben ik ze daar erg dankbaar voor!
 
De energie van de retrograde mercurius helpt je  om naar binnen te kijken zodat je op een nieuwe manier kunt communiceren met jezelf, oude patronen los mag laten, zodat er heel veel ruimte is voor nieuwe energie, voor overvloed, liefde en gezondheid.
Een nieuwe energie waardoor 2012 een nog beter jaar wordt dan 2011......
een jaar waarin je steeds meer jou leven kunt leven in vrijheid.....jij alleen hebt de unieke code.......
Ik wens jullie allemaal de herinnering toe van jou unieke code! Ben je die even kwijt: hij wordt zomaar gedecodeerd....als jij dat wil.....
Lukt het niet helemaal zelf? Geen probleem: je bent verbonden met zoveel mensen! Laat degene die je kan helpen 'gewoon' op je pad komen!!
 
Geniet van een geweldige maand en neem de tijd. Tijd om terug te kijken en dankbaar te zijn en.... alvast voor uit te kijken wat je nog graag zou wensen.....
Ik sluit af met een geweldige quote van Steve Jobs:
 
'You can't really predict exactly what will happen,but you can feel the direction that we're going. And that's about as close as you can get.
 Then you just stand back and get out of the way,and these things take on a life of their own.  - Rolling Stone 1994-
 
Geniet
Berndien

Tuesday 22 November 2011

nov. 2011 Dankbaar zijn voor groei........



Lieve allemaal
 
Mijn vorige mail ging over wicked. De musical die ik voor het eerst in 2008 zag en vorige week nog een keer.
 
De afgelopen week was ik voor een conventie in Turkije en daar zag en ervaarde ik wat het betekent om een visie te hebben.
Sinds 2008 is er veel gebeurd in de wereld en ook bij mensen persoonlijk, ook bij mij.
Aards gezien was dat niet altijd leuk als je vanuit de oude energie zou oordelen.
Vanuit de nieuwe energie was het 'alleen maar' een reiniging van energie die mijn doel/visie in de weg zat.
 
Het resultaat zag ik afgelopen week en.....dat voelde geweldig.
Ik zou het iedereen gunnen en......ik snap ook dat sommige het lastig vinden en toch......
na alles wat er gebeurd is kan ik zeggen: het is meer dan de moeite waard!
Houd vast aan wat JIJ graag wil en.....gebeurt er iets wat aards gezien niet zo leuk is, zie het dan voor wat het is...
schoonmaken van energie die voor jou visie, jou droom zit! 

 
http://www.youtube.com/watch?v=Mhf4KTKiJJI
 
Durf te dromen, durf authentiek te zien en als bij toverslag ontmoet je gelijkgezinde mensen.....
Vergeef en wees dankbaar voor al de mensen op je pad: engelen......engelen waarmee je ooit een afspraak hebt gemaakt.....(Een klein gesprekje met God, Neal Donald Walsch)
Vertrouw op je intuitie, voel je emotie en.....
GENIET!!
Wees authentiek integer en 'groen'!
 

 
Berndien
 

Monday 14 November 2011

nov 2011 Wicked,11/11, angst en hartewensen.


 
Hallo allemaal
 
Drie jaar geleden ging ik naar de musical Wicked.
Eigenlijk was het niet echt een keus: Anne -onze dochter waar ik op bezoek was- wilde er graag naar toe en 'ik ging mee'.
Wat musicals betreft kan ik op haar vertrouwen, dus dat meegaan voelde goed.
Het ging over heksen, dus paste het wel bij mij ;-)
 
Het was een musical die mij erg raakte.
Een jaar daarvoor had mijn zus gekozen om niet meer te leven en dat bracht veel emoties naar boven.
In die musical komt een lied voor dat over relaties gaat:
 'Doordat ik jou kende ben ik voorgoed veranderd. Misschien dat we in dit leven elkaar nooit meer zien, toch weet ik dat ik beter ben geworden omdat jij in mijn leven was.'
 
De musical is nu in Nederland en omdat ik daar nu ook even ben, wilde ik er graag naar toe.
Deze keer met Loes, onze andere dochter.
Het gaat over een kind dat geboren is, en anders is. Het is ook duidelijk te zien dat ze anders is: ze is groen!

Ze krijgt een zusje dat verlamd geboren wordt.
Samen gaan ze naar een speciale school om te leren toveren. Eigenlijk zijn ze alleen aangenomen, door de hoge functie van de vader en.....
het 'groene' meisje mag mee, omdat ze voor haar verlamde zusje moet zorgen......
al snel blijkt dat zij juist een groot talent is!
 
Op de school gaven ook dieren les, nu eigenlijk nog maar een. Deze vertelt dat 'men' vindt dat dieren niet mogen praten en dat veel dieren daarom bang zijn om het te doen.
Ze zijn bang gestraft te worden. Het resultaat is dat veel dieren niet meer weten hoe te praten.
Hij is bang dat hij het straks zelf ook niet meer kan.....
 
Op de school zit ook een 'mooi' meisje.
Ze weet dat ze mooi is en verwacht ook dat alles om haar draait, dat ze alles krijgt wat ze wil.
Door een 'misverstand' komt dit 'groene' meisje samen met dit 'mooie' meisje op 1 kamer. Er ontstaat een vriendschap.
Ze vertellen elkaar geheimen.
Het 'groene' meisje vertelt waarom haar moeder is overleden:
'Het is mijn schuld. Mijn vader wilde niet nog een groen kind en daarom moest mijn moeder op een kruid bijten tijdens de zwangerschap. Door dit kruid is mijn zusje verlamd op de wereld gekomen en toen is mijn moeder overleden.'
De reaktie van het 'mooie' meisje: 'Dat kan wel een geheim zijn, maar daarom hoeft het nog niet waar te zijn: pff, pff, weg, weg..'
(Jammer dat de toverkracht van dit meisje niet zo groot is of zou het zijn dat wij alleen in onszelf iets 'weg' kunnen toveren....)
 
Hoeveel van ons zijn 'anders' geboren? Vaak zie je het niet aan de buitenkant zoals bij dit meisje, toch hebben heel veel mensen dat gevoel van binnen....
dat ze anders zijn, 'groen' zijn.... 
Door de reaktie van de buitenwereld zijn zij gaan denken dat ze iets fouts hebben gedaan. Dit, om het gedrag van de buitenwereld te snappen, een plek te geven. 
Sommige mensen reageren door niets meer te zeggen uit angst, zoals de dieren in Oz, of vinden een andere manier om geaccepteerd te worden.
Het 'groene' meisje wordt door haar vader geaccepteerd.....want ze zorgt voor zijn lievelings dochter....
 
Het 'mooie' meisje vertelt ook haar geheim: 'ik ga trouwen met....' Natuurlijk is dat een 'mooie' man.
Als het 'groene' meisje vraagt of hij haar gevraagd heeft zegt ze: 'nee, hij weet het nog niet, maar het gebeurd wel!'
 
Toch gebeurt er iets anders. Het 'groene' meisje en de mooie man blijken een zelfde passie te hebben en hij vindt haar mooi.... 'omdat ik anders kijk'........
 
Het 'groene' meisje kan toveren, zij kan het boek met spreuken 'lezen'. Ze ontdekt dat ze tovert als ze enthousiast en met passie ergens over praat.
Ze ontdekt ook dat een spreuk niet teruggedraaid kan worden.
 
Het zusje dat in de rolstoel zit wil graag weer lopen. Haar knappe groene toverzusje moet daar voor zorgen.
Deze wil dat eerst niet doen, maar.....haar zusje wil het zo graag.....
De toverspreuk lukt en het meisje kan lopen!
 
Nu zou je denken dat ze heel erg blij zou zijn, maar het blijkt dat haar echte wens niet het lopen is.....
haar echte wens is een relatie krijgen met de man die haar helpt met de rolstoel.
Ze dacht deze te krijgen als ze weer kon lopen. Nu ze kan lopen, voelt deze man zich niet meer gedwongen om haar te helpen en verlaat haar.
Het zusje is nu boos: dit alles is de schuld van haar zus en.......de spreuk terugdraaien kan niet......
Het groene meisje is zo geschokt door dit gebeuren, dat ze een beslissing neemt:
'ik ga nooit meer iets goeds doen, want als je dat doet, wordt je altijd gestraft.
Misschien doe ik wel iets goeds om aandacht te krijgen en ben ik niet echt goed: ik ga het nooit meer doen en........ik word nu een slechte heks....'
Wat onzekerheid al niet kan doen....
 
Hoe vaak wensen we iets dat een 'angstwens' is en geen 'hartewens'? Weet je wat het verschil is? (Een mooi boekje hierover: Laat je wens uitkomen! van Barbel Mohr)
De vriend van het verlamde zusje hielp haar omdat het 'mooie' meisje dat vroeg.....zo kon hij aan haar laten zien hoe goed hij wel niet was.....
wilde hij het verlamde meisje wel echt helpen.....of was het een angstwens......
Het 'groene' meisje wilde zo graag geaccepteerd worden en al voelde ze dat de wens van haar zus niet klopte, toch deed ze het......
 
Deze keer raakte mij dit stuk vooral.
In de afgelopen 3 jaar is er veel gebeurd wat dit betreft. Het gevoel iets goeds te doen en er dan voor 'gestraft' te worden..... en ook......
deed ik het om aandacht te krijgen, zaten er nog onverwerkte stukken?
Ik heb daar veel naar gekeken en ik heb heel wat los kunnen laten en veel inzicht gekregen.
Hierdoor kon ik een ander besluit nemen: ik blijf goede dingen doen en.......luister naar mijn intuitie, stel mijn grenzen als het nodig is want......
net als ieder ander ben ik uniek en heb ik unieke gaven.
Ik merk dat passie en enthousiasme ook voor mij werken......dan kun je 'toveren'......
nu steeds meer vanuit innerlijke vrede in plaats van angst.......
 
Wat is jou passie, waar ben jij enthousiast over? Besef jij dat jij uniek bent, unieke gaven hebt die heel belangrijk zijn? 
Zijn er bij jou nog angstwensen?
 
Aan het eind zie je dat het 'groene' meisje doorgaat met leven, alleen niet meer 'zichtbaar'.
Het 'mooie' meisje is wel 'zichtbaar', wil de 'koningin' zijn en toch......merk je dat ze het niet helemaal goed voelt.....
is dit wel haar hartewens, of ook een angstwens?
 
Beide zijn veranderd door elkaar, vergeven elkaar voor wat ze gedaan hebben. Ze gaan ieder op een eigen manier verder.....
 
11/11: wat is er veel over geschreven. Hoe was het voor jullie? Voelde het anders en hoe is het dan nu?
De energie gaat nog door tot 11/1 2012: genoeg tijd om angsten die er nog zitten los te laten en naar innerlijke vrede te gaan.
Innerlijke vrede, een basis voor hartewensen.
 
Waarschijnlijk heb je de laatste jaren ook afscheid moeten nemen van mensen, van werk of van gezondheid. Soms door de dood, door een scheiding of door 'conflicten'. 
Toch hoop ik dat je dankbaar kunt zijn, en dat je door die situaties/mensen een ander, beter mens bent geworden.
Besef dat we ieder op onze eigen manier 'groen' zijn....anders, uniek en bijzonder.
Vanuit je hart zie je hoe de ander echt is, dan zie je dat iedereen 'mooi' is.
Dit betekent niet dat je altijd samen een zelfde weg gaat, wel dat de ander je dichter naar je zelf gebracht heeft, naar wie je van binnen bent: licht, uniek, krachtig.
 
Zijn er nog mensen in je omgeving waar nog vergeving nodig is?
Waar je naar mag kijken als engelen of 'heksen'op je pad.....?
Kijk of je dankbaar voor ze kunt zijn, want door hen ben je een beter persoon geworden....
Zo kom je bij die innerlijke vrede, een plek waar hartewensen ontstaan en ....uitkomen.
 
Houd van jezelf!
Berndien
 

Tuesday 1 November 2011

Nov 2011 Vertrouwen......



 

 

Wees een baken van licht en rust

te midden van toenemende angst.

Kijk achter de materiele veranderingen

naar de geestelijke evolutie

Neem je authentieke plek in

binnen het Grote Geheel

en leef je missie.

 

Laat je licht helder schijnen

te midden van alle beroering

Verbind je met de vele Helpers om je heen.

Verbind je met je ware Zelf, en je liefde

Weet dat je niet alleen bent,

en laat de branding van verandering

over je voeten golven

en blijf stevig staan

tot steun van velen.

(Willem Glaudemans)

 

Een mooi gedicht dat bij deze tijd past:

Bij elke nieuwe periode hoort een gevoel van angst, van spanning.

Een kind is bang om te vallen als het net kan fietsen en toch gaat het fietsen: 'papa of mama houden me wel vast'

Elke puber heeft spanning/ angst als het moet kiezen 'wat hij later wil worden' : 'als het echt niks is, kan ik iets anders kiezen'

Elke nieuwe ouder voelt een spanning als een kind wordt geboren: 'is het echt wel gezond' en 'word ik een goede ouder?'

 

We staan aan het begin van een nieuwe periode.

Als je terugkijkt op de spannende/angstige periodes in je leven zie je vaak achteraf dat het allemaal wel mee viel

en voel je je blij en trots dat iets gelukt is.

 

Wat is een kind blij als het een rondje helemaal alleen kan fietsen.

Wat geniet een puber als het heeft gekozen en merkt hoe heerlijk het is om gelijkgezinde mensen om zich heen te hebben.

Hoe heerlijk is het als het kind geboren is en je als ouder merkt dat je gewoon weet wat je moet doen.

 

Zo zal het ook zijn in die nieuwe periode, zo is het al!

We zitten al in die nieuwe periode.

Het enige wat we kunnen doen is ons zelf helen,

beseffen dat alles wat we in ons zelf ontkennen,

we buiten ons zelf zien in situatie, mensen, gebeurtenissen. 

Als we het daar willen bestrijden

kunnen we niet transformeren.........

 

De enige manier om te helen is naar binnen te gaan en onze eigen donkere kanten onder ogen zien......

en.... stoppen met oordelen over onszelf

want een donkere kant is niet goed of slecht,

het is alleen maar donker......

 

Een kaarsje in het donker, geeft al zoveel licht.......

Een kaarsje kan ook een glimlach, een compliment, een kaartje, een knuffel of een massage zijn......

 

Een mooi boek met het thema eenheid en oordelen/niet oordelen gaat is

'Have a little Faith' van Mitch Albom.

Hij wordt gevraagd om een memoriam te schrijven voor zijn Rabbi......de vraag komt van zijn Rabbi....

De Rabbi leeft nog 8 jaar en in die tijd, heeft hij gesprekken met hem over zijn leven.

Ook ontmoet hij een priester met een uitdagende achtergrond.

 

Door deze gesprekken ontstaat een zoektocht in hem zelf:

hoeveel oordelen hebben we over anderen en over onszelf en

-misschien nog wel belangrijker-

hoeveel vertrouwen hebben we in de ander, de kosmos en.....in ons zelf?

 

Voor de nieuwe energie waarin we zitten:

Denken we dat er nog over ons wordt geoordeeld, dat we worden beoordeeld,

vertrouwen we op de kosmos dat die altijd het beste met ons voorheeft of

hebben wij nog steeds iets voor ogen dat 'goed' of 'niet goed' is.......

 

De priester in het boek werkt in een kerk met een gat in het dak, de elektriciteit is uitgevallen en.....

hij weet dat het goed is......... 

WEET jij ook dat het goed is.......

ook al zijn er uitdagingen op lichamelijk, geestelijk, relationeel, maatschappelijk of financieel gebied?

 

Ontspan en sta toe dat dat het oude mag gaan -er was een reden waarom je het vast wilde houden!-

en omarm...............dat wat naar binnen wil komen......overvloed....

Kun je dat aan, heb je het vertrouwen?

 

Berndien

 

 

Monday 24 October 2011

oct.2011 .....een periode van licht breekt aan....

 

Hallo allemaal
 
'In India hebben 285 meisjes hun naam laten veranderen, 'unwanted', zo wilden ze niet meer genoemd worden.'
 
'De kroonprins van Saoedi Arabie is overleden'
 
'Overstromingen in Bangkok'
 
'Een aardbeving in Turkije'
 
'Libie is bevrijd'
 
'De eurocrises en occupy'
 
Er gebeurt veel in de wereld.
Voor sommige is het een teken dat het 'einde der tijden' is aangebroken en dan hoor je angst. Bij anderen hoor je juist hoop en verwachting. Wat is er eigenlijk aan de hand en hoe komt het dat de mensen er zo verschillend mee omgaan?
 
We zitten in een eindperiode en een nieuw begin. Van dualiteit naar eenheid. Een grote bewustzijnsverandering.
Alles wat niet meer klopt wordt getransformeerd en.....wij mogen kiezen hoe.......vredig of met geweld, want hoe dan ook,
we transformeren met zijn allen en er is geen goede of slechte manier!
 
Nu is het dat veel mensen vredig verwarren met 'niets doen'. Dat is niet wat ik bedoel met vredig.
Vredig, liefdevol is een situatie die aangeeft dat er balans is, dat het goed is voor beide kanten.
 
Veel mensen verwarren vredig met 'geen ruzie'....
Door die verwarring is er een onbalans gekomen die nu recht gezet wordt.
 
We komen van een donkere periode -vissentijdperk- en gaan naar een lichte periode -watermantijdperk- .
      -op www.pateo.nl/platform.htm wordt mooi uitgelegd hoe de tijd werkt en hoe de klok van Giza laat zien wanneer het          
       watermantijdperk begint-
De laatste jaren is er veel licht energie op aarde gekomen en mensen zijn bewuster geworden.
Dat bewustzijnsproces gebeurt bij iedereen! Sommige  zijn hier bewust mee bezig, anderen niet. Daar gebeurt het op een on- of beter innerlijk bewustzijnsniveau.
Deze verandering lijkt lang niet altijd vredig, maar is nodig om te zorgen dat er weer balans komt, een vrede van binnen uit.
De 'vredige' houding was vaak een onbewuste houding, een 'geen ruzie' houding.
 
De laatste jaren werden relaties verbroken die aan de buitenkant 'vredig' leken.....Vaak was dit voor de een in het begin erg pijnlijk, en toch kwam heel snel het bewustzijn 'het leek goed, maar het was al lang niet meer goed...' Door zo'n crises kwam er weer balans, kwam er vrede van binnen uit. Bij de een wat sneller dan de ander en......dat maakt niet uit, ieder heeft zijn eigen tijd...
 
Meisjes in India die ongewenst waren, werden ook zo genoemd....al jaren. Nu kiezen ze ervoor om dat om te zetten.
Ieder van ons kan kiezen om om te zetten wat niet meer klopt. 
Het besef dat jij uniek bent en een taak hebt hier op aarde die niemand anders heeft. Dat je heel erg gewenst bent, belangrijk voor de rest van de mensen ......en.....je hoeft niet precies te weten hoe en wat en waarvoor......dat komt vanzelf....
 
De kroonprins van Saoedi Arabie is overleden. In het westen hoor je er weinig over. In Dubai hebben ze national day 10 dagen verzet in verband met de rouw periode. Tv stations zenden alleen maar documentaires uit over hem, de Islam en de Arabische wereld.
Een andere zoon van Abdul Aziz wordt nu kroonprins.....ook weer iemand rond de 80 jaar.......hoelang zijn er nog zonen van hem die het over kunnen nemen en hoelang klopt dit energetisch nog..... wanneer gaat hier iets veranderen......?
 
Kadaffi is er niet meer, geen vredig einde maar een bloedig einde. Nu een nieuw begin. Is al het oude al verwerkt, afgerond?
In Tunesie zijn nieuwe verkiezingen, in Egypte komt een nieuwe regering. In Syrie en Jemen zijn ze nog onderweg.....
 
De eurocrises: het geldwezen is aan verandering toe. Geld, kracht, liefde....
Occupy:Is het eenzelfde situatie als in de Arabische landen?
Ik weet het niet.......soms heb ik het gevoel dat in de Arabische landen mensen vrij wilden zijn om een eigen leven te leiden. Ze werden onderdrukt, mochten zichzelf niet laten horen en hadden geen geld voor de basis levensbehoeften. Zij werden met macht geconfronteerd en onderdrukking, met dictators die wegmochten.
 
Is dat ook bij ons, Occupy.......willen we echt gelijkheid of is er ook sprake van macht? Voor onze basisbehoeften wordt gezorgd en toch is er onvrede. Hoe gaan wij om met ons geld, kracht en liefde ?
Ik vind het bijzonder dat sommige mensen vinden dat een nieuwste mobiele telefoon, computer allemaal moet kunnen ook al is het geld er niet.....zou dat onze dictator zijn?
Misschien heeft het beide ook wel met balans te maken.....
 
Sociale voorzieningen, goede wegen, gezondheidszorg, banken.......we maken er allemaal gebruik van.
'Anderen' hebben  hun nek uitgestoken om het op te zetten zodat iedereen daar van kon profiteren.....Willen we ECHT verantwoordelijkheid nemen voor ons zelf of is het makkelijker om de buitenwereld te laten veranderen...Willen we de uitwassingen aan beide kanten zien: die van de consument en van de regeringen/banken?
Ik hoorde van een Poolse vrouw, dat haar moeder graag weer terug wilde naar de tijd van voor de val van de Berlijnse muur......'toen wist ze zeker dat er voor haar gezorgd werd, nu was het voor haar heel moeilijk om rond te komen'.......
Bewustwording, we gaan naar een periode van eenheid: wil je kijken wat de ander en jezelf zien....ook als het niet zo'n leuke spiegel is?
-als je dit merkt bij jezelf, besef dan dat er geen leuke of vervelende spiegels zijn.....het zijn alleen maar spiegels....-
 
Aardbevingen, overstromingen......de aarde doet gewoon mee, deze wil ook balans en net als bij mensen
gaat dat soms op een heftige manier.....
Wij leven op deze aarde, ze voedt ons, geeft ons leven....hoe gaan we er mee om?
 
In deze tijd is het erg belangrijk om goed te aarden/te gronden. Ons lichaam is ons vervoersmiddel hier op aarde. 
Ik las een artikel van Kees Aldijk, een psychiater. Een artikel dat bij deze tijd past en het belang aangeeft van je fysieke lichaam.
 
Hij geeft aan dat ons fysieke lichaam eigenlijk uit 2 delen bestaat, dat wat we in de spiegel zien en het deel dat ons doordringt en omhult, ons vitaliteit geeft; het etherische lichaam. Dit etherische lichaam vormt samen met ons emotionele en mentale lichaam, ons aura.
 
Hij geeft aan dan we vanuit onze ziel beschikking hebben over het fysieke, emotionele en mentale lichaam.
Hiermee kunnen we ervaringen opdoen. Zo vergaren we steeds meer wijsheid. Onze ziel wordt daardoor steeds voller en krachtiger.  Na vele incarnaties worden we ons steeds meer bewust van al de wijsheid die we hebben.
 
Nu is het zo, dat we in deze tijd van bewustwording, de neiging kunnen hebben, vooral de aandacht op die ziel te houden. Dit zorgt voor een energiestroom van hoger bewustzijn naar het fysieke, mentale en emotionele lichaam. Die kan zo hoog zijn, dat die lichamen dat niet goed kunnen verwerken.
 
Lichamelijk kan dat zich uiten in hoofdpijn, slapeloosheid, emotioneel als angsten en depressies, mentaal door verwarring.
De wijsheid van de ziel kan dan niet op de juiste manier geinterpreteerd worden en wordt chaotisch.
Het etherische lichaam kan ontregeld raken. Haar beschermende functie valt dan uit en er volgt een onbelemmerde toegang tot de emotionele en mentale wereld. Mensen horen stemmen, krijgen hallucinaties, worden bang of juist euforisch.
 
Hij geeft aan hoe belangrijk het is om dan te gronden/te aarden.
'Mediteren is voorlopig ongewenst' zegt hij, als mensen zich in zo'n situatie bevinden.
Sporten, massage, werken in de aarde -tuin!, kleien-  en zwemmen is belangrijk.
Het etherische lichaam en het fysieke lichaam hebben gezond voedsel nodig, voldoende beweging, zonlucht en frisse lucht, zodat het zijn beschermende functie weer kan uitoefenen.
 
We zijn hier op aarde en hebben een aards lichaam. De energie wil door dit lichaam en kan dit alleen als het lichaam dat aankan!
In deze tijd waar de energie zo verhoogd is, is dit heel erg belangrijk!
Hoe goed zorg je voor je lichaam? Weet je wat je lichaam nodig heeft? Goed water, zodat je afvalstoffen kunt afvoeren, ook emotionele. Kijk naar wat je eet: greenzymes, gerstegrassen helpen om de lichtenergie op te nemen en zorgt dat je lichaam al de mineralen en vitamines weer krijgt wat het nodig heeft. Eet je biologisch, bespoten groentes, eet je rauw, gekookt etc.
Word je 's nachts opladen of wordt je 's ochtends moe wakker? Slaap je wel op een goede matras, hoe is de lucht in je slaapkamer, in je huis? Als je hier meer over wilt weten kun je op deze site meer informatie vinden over het O.W.N.E.R.S principe.
 
Verder geeft hij aan dat het mentale lichaam tot rust komt door inzicht. Lees goede boeken, kijk positieve films.
Merk je bij jezelf dat er toch nog veel angst is dan zou het kunnen dat je emotionele lichaam gereinigd zou mogen worden: vaak liggen er trauma's in het verleden die niet verwerkt zijn.
Vaak willen mensen daar niet aan en hoor je 'dat is er bij mij absoluut niet aan de hand!' , ik heb gewoon slapeloosheid door......-en dan komt er een mentaal verhaal- Toch merk ik dat bereid zijn genoeg is, vaak zeg ik dan: stel dat het wel zo is, dat het alleen iets is waar je nog niet bewust van bent. Zou je ervoor open staan..... gewoon uit nieuwsgierigheid?
 Dat is vaak het moment waarop 'wonderen' gebeuren. 
Ik merk dat mensen met Neptunus transits het soms extra lastig hebben hebben op dit moment: er komt zoveel energie binnen en de beschermende functie van het etherische lichaam werkt dan niet optimaal om dit naar binnen te laten komen. 
Gevoelige mensen gaan dan vaak nog meer mediteren of lezen/studeren en 'vergeten' hun lichaam of ze werken wat harder, drinken of roken wat meer......
 
Niet zo gek. Vaak voelden ze veel als kind. Werden conclusie getrokken en gingen ze 'in hypnose'. Nu is het tijd om te de-hypnotiseren.
Maar ja, dan komt het oordelen: 'mijn ouders hebben het zo goed gedaan, gezien de omstandigheden' en vaak 'ik moet me aanpassen anders houden ze niet van mij' ,'zo erg is het toch nog niet' 'wat zullen ze wel niet van me denken' etc etc.......
Dit oordelen is nog een restje van het vissentijdperk.
 
Op een groter niveau wordt niet geoordeeld ......zijn we allemaal een, gelijk.....
Die oude patronen, het oordelen is een stukje niet verbonden zijn, niet geaard zijn. 
Voeding, goed voor je lichaam zorgen helpt daarbij en.....hoe beter je voor je lichaam zorgt hoe beter oude emotionele delen in je zelf losgelaten kunnen worden.
 
Hoe dat precies is in de praktijk? Ik weet dat niet precies, ik Weet wel dat het zo is.
Regelmatig kan ik het voelen en soms ook nog niet, dan oordeel ik ook.....vooral over mezelf......
een oud stuk, dat nog losgelaten mag worden....elke dag een stukje...
 
In febr. gaat Neptunus weer naar in het teken vissen.........
Ik verwacht dat we tot die tijd nog heel veel kansen krijgen om restjes van het vissentijdperk los te mogen laten en.....
dat we blij verrast zullen zijn hoe makkelijk dat nu mag gaan......
 
Sta open en geniet!
Berndien

Saturday 15 October 2011

oct 2011 Je zal het maar zijn, freaky friday,.......


Hallo allemaal
Deze week zag ik een programma dat goed illustreerde wat 'hypnose' doet.
Je zal het maar zijn, ging over 3 volwassenen die als kind opgegroeid waren in een bijzondere situatie.
 
De een was de dochter van een moeder die extreem met geloof bezig was.
Zij had samen met haar broer en zus in een huis met tralies gezeten. Dit was nodig, want zo kon 'de kwade wereld niet binnen komen', volgens hun moeder en opa en oma.
Er waren veel geboden die ze moesten volgen anders.....zouden ze in de hel komen en dat zou erger zijn dan vuur op aarde......
Ze waren heel bang en vertrouwden niemand meer. Hun vader heeft ze weg kunnen halen door een rechtelijk bevel. Zij hebben 2 jaar in die situatie gezeten.........
Na jaren van therapie hebben ze het los kunnen laten en leven ze als 'gewone' jong volwassenen. Geloven doet ze niet meer: ' dit is het enige leven dat we hebben en daar moeten we het mee doen!'
Ze verwijt haar moeder niets: 'ze heeft het gedaan zo goed ze kon, ik verwijt het mijn opa en oma.'
 
De ander was een zoon van een drugsbaron.
Geld verdiende hij op de manier die hij kende. Met 12 dealde hij voor het eerst zelf. Hij had veel in de gevangenis gezeten en op straat geleefd. Ook had hij een groot litteken op zijn buik, het resultaat van teveel bolletjes slikken. Hij was daar bijna aan overleden.
Nu hij vrij is en een zoon heeft, wil hij zorgen dat zijn zoon een ander leven krijgt dan hij heeft gehad.
'Ik zal zorgen dat hij niet op straat is en dat hij altijd zijn huiswerk maakt! Hij moet het beter krijgen dan ik het heb gehad.'
Op het moment van de uitzending was zijn aanvraag voor een uitkering afgewezen. Hij was heel emotioneel hieronder:
'Nu wil ik het beter doen en krijg ik de kans niet, moet ik dan toch weer aan geld zien te komen op de enige manier die ik ken.....?'
Met zijn moeder is zijn band goed. Zij is nog steeds verslaafd en maakt zich druk om de mensen die niet legaal aan drugs kunnen komen in andere landen.
Zijn vader is jaren geleden naar Spanje verhuisd en die ziet hij niet veel meer.
 
De derde heeft een showbizzmoeder. Ze deed mee aan de realityshow van haar moeder en merkte dat ze ook een rol ging spelen. Op een gegeven moment wist ze niet meer of haar moeder haar moeder was of de showbizz persoon.....
Ze heeft al een paar jaar geen contact met haar. Eigenlijk zou ze dat wel graag willen, alleen......niet de showbizz kant, ze wil graag een moeder.....
Voor haar kwam ook het zelfde antwoord als bij de andere dochter: 'Ik weet dat mijn moeder het goed gedaan heeft ....... wat in haar vermogen lag.'
 
Bij al de drie zie je hoe bepalend de omgeving is waarin ze opgegroeid zijn.
Je ziet ook het doorslaan naar de andere kant: 'ik geloof niet meer', 'mijn kind mag niet buiten spelen' en 'ik wil niets meer met de showbizz te maken hebben'......vaak is dat nodig voordat er balans kan komen.
 
De film 'freaky friday' is een film waarbij de moeder en dochter omgewisseld worden: de moeder gaat in het lichaam van de dochter en de dochter in het lichaam van de moeder. Bijzonder om te zien hoe belangrijk het is om je in te leven in iemand anders en ook te beseffen dat je blinde vlekken hebt .......plekken die 'gede-hypnotseerd' mogen worden.........
 
Een relatie, een gezin, een familie, begint vanuit het hart.
Liefde is de lijm.
Angst, oneerlijkheid, een beeld naar de buitenwereld ophouden, is het oplosmiddel voor die lijm......
 
We leven in het Watermantijdperk, iedereen is verbonden met elkaar, liefde is de lijm.......
We komen uit het Vissentijdperk, waar vaak de verbinding angst is geweest. Nog steeds zie je resten van deze energie, in gezinnen, families, landen en ook bij spirituele groepen......
'je moet je wel zo gedragen als wij van je verwachten of -in een relatie- ik van je verwacht' anders hoor je er niet bij.....
 
Hoeveel angst zit er nog bij jou? Heb je de moed om jezelf te zijn? Jou unieke persoon te zijn? Hou je van jezelf, gewoon om wie je bent of om wat anderen over je zeggen.......
Dit laatste is angst en 'lost' veel verbindingen op.
Op dit moment zijn veel mensen hier mee bezig.
Het lijkt erop dat we bezig zijn om helemaal in het Watermantijdperk te stappen: uniek te zijn EN verbonden ......
 
Zien we dit als kans, dan wordt het oplosmiddel weer lijm,
zien we het als aanval, dan voeden we de angst........en verliezen we de verbinding.....
Hoe zou het zijn als je zou weten dat je verbonden bent met de ander? Zou je andere keuzes maken?
Zouden de ouders van bovenstaande kinderen andere keuzes hebben gemaakt?
 
In Freaky Friday krijgen de moeder en dochter een unieke kans.
Ze worden weer 'zichzelf' als ze begrip voor de ander voelen vanuit het hart, alleen met het hoofd is niet genoeg.
Er was een extreme situatie nodig om weer in balans te komen. 
 
Ik hoop dat het bij de 3 gezinnen ook gaat gebeuren.
De showbizz moeder is in de aanval gegaan. Ik hoop dat ze ziet wat heel veel mensen vast ook hebben gezien: zij is moeder van een moedige en krachtige vrouw en zij is daar onderdeel van!
Misschien dat dit hun 'freaky friday' is en het begin van iets nieuws. Haar dochter heeft nu het medium van haar moeder gebruikt en de moeder de boosheid die haar dochter eens had.......Met het hoofd zal er vast begrip zijn, nu nog vanuit het hart....
dan wordt het oplosmiddel weer lijm......
 
Moet alles dan weer bij elkaar komen? Ik weet het niet.
Als er een groter belang is dan zal dat wel gebeuren, als dat niet zo is, dan kun je elkaar vanuit liefde loslaten. Je zult je dan nog wel verbonden voelen, alleen op een ander niveau.
 
Je zult het maar zijn......Uniek, krachtig, geboren om in overvloed te leven.......
 
Berndien
 
 

Monday 10 October 2011

Hypnose en....wat is het eigenlijk?



Hallo allemaal
Na de vorige mail waarin ik aangaf dat het belangrijk is dat je weet wat je doet als je met hypnose bezig gaat, nu een iets andere kijk op hypnose.
 
Voor mij is hypnose eigenlijk iets dat je gebruikt om iemand te de-hypnotiseren......
 
Bij hypnose krijg je suggesties zodat je oude patronen los kunt laten. Die suggesties krijg je als je in een ontspannen staat bent.
Deze week was ik bij een lezing waar iemand het over hypnose had en terwijl ze aan het vertellen was voelde je dat de hele zaal 'er niet meer was'......eigenlijk al in een staat van hypnose was......
 
Vaak beseffen we niet dat we al  vanaf onze geboorte in een wereld van suggesties kwamen, suggesies die we voor waar aan namen. Vanuit die suggesties gingen we leven en zo maakten we onze wereld ......
 
In een wetenschappelijk onderzoek werd ontdekt dat kinderen al met 16 maanden zich afvroegen 'doe ik het wel goed?'
Een onderzoeker had 3 gekleurde speeltjes: een rode, een gele en een groene. Hij drukte op de groene en er begon een muziekje te spelen. Het kind pakte het groene speeltje en deed het zelfde, alleen.....er gebeurde niets.
De reaktie van het kind was opvallend: hij gaf het groene speeltje aan zijn ouders......'help me, ik doe het waarschijnlijk niet goed'.
Bij het pakken van de rode en gele speeltje, gebeurde dat niet......
 
Een ander onderzoek ging over kijken en zien. Op www.theinvisiblegorilla.com kun je kijken hoe dat voor jou is.
Soms kun je zo gefocust zijn dat je niet ziet wat er ook nog is.
Je ziet dit bij mensen die zo met hun stukje werk bezig zijn, dat ze het belang van het grote geheel niet meer zien. Andersom zie je het bij managers die boos worden als iemand in de organisatie 'het niet ziet'.
In gezinnen kunnen moeders zo bezig zijn met het belang van het gezin dat ze zichzelf en de relatie vergeten en vaders zo bezig zijn met carriere maken voor hun gezin dat ze datzelfde vergeten.
Met gezondheid kun je zo gefocust zijn op 'hoe ziet mijn lichaam eruit' dat je vergeet goed te eten of met 'ik ben nog niet ziek' dat je vergeet dat je lichaam heel lang heel veel kan oplossen totdat....het niet meer gaat....
Geestelijk kun je zo bezig zijn met nieuwe energie en dat we allemaal een zijn, dat je vergeet dat er nog oude delen zijn die 'nog in de kast' zitten en er eigenlijk graag uit willen....
 
Vergeten.....het woord dat ik telkens gebruik......
Vergeten dat wij krachtig zijn, licht zijn, dat we overvloed zijn.
Vergeten dat geboren zijn met alles wat we nodig hebben in ons....
 
In de tijd waarin we nu leven is het belangrijk te beseffen dat wij beslissen of we ons laten hypnotiseren of niet.
Welke boeken lees je, welke tv programma's kijk je, welke films trekken je aandacht?
Geloof je in de crises en dat het allemaal slechter gaat of geloof je daar niet in?
 
Een crises zorgt dat er balans komt in een situatie die niet in balans was.....
Een baan die niet meer past, zorgt voor kansen voor iets dat beter bij je past.
Een ziekte zorgt dat mensen beter eten, meer bewegen of mentaal iets omzetten
Een relatie kan daardoor een nieuw leven krijgen of afgesloten worden zodat er iets beters kan komen.
Mentale stukken kunnen 'uit de kast' komen waardoor je geestelijk weer meer ruimte krijgt.
 
Na het overlijden van Steve Jobs zag ik een reclame van Apple. Deze ging over al die die anders waren oa Einstein, Martin Luther King, Picasso, Bob Dylon, John Lennon. Mensen die afgewezen werden door de maatschappij en zich niet lieten tegenhouden. Zij hielden vast aan hun visie en zo zorgden ze voor grote veranderingen in de maatschappij.
 
Steve jobs was ook zo'n iemand. Hij heeft voor grote veranderingen gezorgd en toch vraag ik me dan af: welke prijs heeft hij er voor betaald? Zo vroeg te moeten sterven....... hoe was het met zijn balans in het leven en kun je voor balans zorgen in je leven als je zo gedreven bent?
Zit daar een oordeel bij mij of mag ik mezelf daarin ook de-hypnotiseren.....
'Als je succesvol wilt zijn en je unieke kracht wil laten zien, moet je strijden, anders wordt er niet naar je geluisterd......'
 
Tawakul Karman uit Jemen heeft de nobelprijs voor de vrede gewonnen. Ik heb heel veel bewondering voor haar.
Een paar jaar geleden was ik in Jemen en dat was echt een mannenwereld. Vrouwen zag je vooral op het land en het werk doen.
Zij is bevlogen, wil een vredige oplossing.
Door studie en bewustwording heeft zij oude patronen losgelaten en staat ze als vrouw op om mee te werken aan een nieuwe wereld. En wereld die meer in balans is, waar iedereen gelijke rechten heeft.
 
Elf october begint de laatste wave van de Maya kalender met een volle maan. Deze wave eindigt op 28 october.
Hoe staan we daar in? Welke informatie volgen we.....of....
 
Weten we dat we krachtig zijn, licht en verbonden met elkaar.
Dat elke crises, welke dan ook,
een kans is die we krijgen 
om meer in balans te komen....
 
 
Geniet!
Berndien

Saturday 1 October 2011

oct 2011 De treinreis van het leven, vergeven en liefhebben

Hallo allemaal
Alweer een nieuwe maand. Een maand die in Nederland met prachtig weer begint.
Ik zag net een berichtje dat de wegen naar de Zeeuwse stranden vol stonden. Eigenlijk best wel raar.....alsof de zon alleen daar schijnt....
 
Is dat niet eigenlijk wat wij vaak doen? Denken dat we ergens naar toe moeten om daar te vinden wat we zoeken.....eh, ja, wat zoeken we dan eigenlijk? Paulo Coelho geeft in zijn boek Aleph zo mooi aan dat het niet uit maakt waar je bent, dat wat je nodig hebt komt waar dan ook op je pad. Dat kan bij de Albert Heijn op de hoek of ergens ver wegzijn.
Mijn opa zei mij op een gegeven moment: 'Jij bent pas tevreden als je iemand ver weg ontmoet en dan blijkt hij dichtbij te wonen.....'
Hij was al overleden toen ik Jaap ontmoette in Oman en inderdaad bleek hij nog geen 15 km van mij af te wonen....
 
Hoe komt het toch dat we denken dat we het 'ergens anders' moeten vinden. Zou het misschien komen omdat we al heel snel in ons leven erachter kwamen dat we niet zo krachtig waren als we dachten. Dat onze omgeving aangaf dat we beter op hen konden vertrouwen, omdat het anders mis zou gaan.....
 
Het gekke is dat we dat vaak nog steeds doen.
We lezen nog een boek, volgen weer een nieuwe cursus en doen precies wat gezegd wordt dat we moeten doen en........
het resultaat is dan vaak niet wat we hadden verwacht ......het vertrouwen in onszelf wordt weer een beetje minder......en je volgt weer een andere cursus, leest weer een ander boek en.....zo gaat het verder totdat je beseft dat het om JOU gaat en je de kennis die je hebt gaat toepassen.
 
Is het dan niet goed om weer een boek te lezen of een cursus te volgen? Dat ligt eraan waarom je het doet. Ik merk dat sommige mensen liever een dure cursus volgen dan de kennis die ze al hebben toe te passen in hun eigen leven........en ik herken mezelf daar ook soms in!
Soms is het veel veiliger -tenminste dat lijkt dan zo- om niet te voelen waar het echt om gaat. Het lijkt dan makkelijker om naar bijvoorbeeld vorige levens te gaan kijken. Zo kun je daar blijven en.....kan dat patroon dat in dit leven is, gewoon doorgaan.
 
Vorige levens is een misleidende term. Het zijn paralelle levens en als je iets oplost in een  paralel leven, dan verandert er meteen iets in het NU. Ik ben er nooit zo mee bezig geweest of iets 'echt' of 'niet echt' gebeurd was. Voor mij is het belangrijkst dat iemand een positieve verandering in het leven van nu heeft door te kijken naar een paralel leven.
In het boek van Paulo Coelho geeft hij  aan dat je  voorzichtig  moet zijn met deze paralelle levens, als je niet weet hoe het werkt.
 
De afgelopen maand kreeg ik een client die hier mee te maken had gekregen: ze was lichamelijk en psychisch uit balans. Gelukkig kon
dit snel omgezet worden. Ik reageerde anders dan ik een tijdje terug zou hebben gedaan: ik kon het nu met haar hebben over waarom dit met haar gebeurde, haar leiderschap spiegelen.
 
We zijn met zijn allen op reis, enkel en alleen om weer bij ons zelf, onze kracht te komen. Ons eigen leiderschap te voelen.
Dit kan alleen in het NU en we kunnen alleen in het NU zijn als we beseffen dat verwachtingen en emoties uit het verleden komen.
We zijn allemaal een, hetzelfde, in de ander zien we een stukje van onszelf dat we zelf  (nog) niet kunnen zien.
 
Als al die mensen, situatie die op ons pad komen, die banden vanuit paralelle levens, schuld/onschuld, slachtoffer/dader, ziek/gezond......een deel van ons zijn, hoe zit het dan?
Moeten we dan onze mond maar houden voor de lieve vrede of moeten we dan toch 'strijdbaar' zijn??
 
Voor mij is dat de uitdaging. Het lijkt erop dat ik toch wat meer 'strijdbaar' mag zijn.Mijn grenzen aan mag geven. Kwam ik daarachter omdat ik op reis ging? Nee, gewoon in het dagelijkse leven........ik merkte dat geven/ontvangen niet in meer in balans is..........
 
Jaren terug volgde ik 'Effortless prosperity', waarin je elke dag iets leest en een opdracht vervuld,een maand lang.
Een van de opdrachten was iemand iets te geven die bedelde. Ik vond dit heel erg lastig: niet het geven....wel het contact maken met degene die geld vroeg. Het werd voor mij mijn oefening om naar mijzelf te kijken....wat liet die persoon zien, wat ik niet wilde zien in mijzelf....?
Nu geef ik soms wel, soms niet. Wel maak ik altijd contact met zo'n iemand. Vorig jaar had ik een bos rozen gekocht en gaf ik een roos aan hem...... afgelopen zomer zag ik hem in een andere stad en er was een blik van herkenning en verstandhouding.....
 
3 jaar geleden tijdens een cursus -in Oslo en ja, een dure ;-)- kregen we als opdracht om te zorgen voor een gratis lunch......voor ons zelf! Dit vond ik heel lastig. Samen met iemand anders hebben we wel een lunch gekregen.......eerst had ik iets voor hem gedaan en toen kon ik het wel vragen....vond ik.......
 
Ooit was er een tijd waarin de wereld ook vrouw was, waar de mensen geloofden in wonderen en dat het heden het enige was wat er was, waar alles was wat je nodig had.
De Grieken hadden 2 woorden voor tijd: Karios, gods tijd, eeuwigheid en Kronos.
Kronos was de tijd die stond voor overleven en te weten wat er allemaal geweest was. De Romeinen noemden dit Saturnus, de slaaf van de herinnering.........
In de astrologie staat Saturnus voor verantwoordelijkheid, vormkracht, waarden en normen en voor een zelfgemaakte gevangenis.......een gevangenis van de herinnering, waar we vrijwillig in blijven en ook uit mogen zodat we de vrouwelijke energie weer kunnen ervaren, ontvangen, wonderen zien en Karios ervaren......Godstijd/eeuwigheid.
 
.........een deel van mij denkt nog steeds dat ik minder ben, dat ik niet 'zomaar' mag ontvangen..........hoeveel zit er daar nog van die Kronos en Saturnus van het verleden, de schuld en schaamte.......?
Al veel minder dan het was en.....het mag nog minder.....Gelukkig hoeft het niet in 1 keer, ben ik op weg en mag ik van deze weg genieten....
 

De tranen die ze me lieten huilen vergeef ik,

Het lijden en de teleurstellingen vergeef ik,

Het verraad en het gekonkel vergeef ik,

De leugens en de laster vergeef ik,

De haat en de vervolging vergeef ik,

De steken die ze me toebrachten vergeef ik,

De verstoorde dromen vergeef ik,

De nooit vervulde hoop vergeef ik,

De liefdeloosheid en de jaloezie vergeef ik,

De onverschilligheid en de tegenwerking vergeef ik,

De onrechtvaardigheid in naam der gerechtigheid vergeef ik

De boosheid en de mishandelingen vergeef ik,

Het verwaarlozen en het vergeten vergeef ik

De wereld met al haar kwaad vergeef ik.

 

Ik wil ondanks alle liefdeloosheid spontaan kunnen liefhebben,

Kunnen geven, zelfs al is alles me afgenomen,

Vrolijk kunnen werken, zelfs al werkt alles mij tegen,

Een ander de hand kunnen reiken, zels al reikt niemand mij de hand,

Een ander kunnen troosten, zelfs al heb ik zelf verdriet,

Een ander kunnen geloven zelfs al word ik zelf niet geloofd.'

                                                                                                              (blz 179/180 Paulo Coelho Aleph)
 
Geniet van de zon, waar je ook bent en STRAAL!!!
Houd van jezelf!
Berndien
 
 

Thursday 15 September 2011

sept. 2011: 9/11 en Steve Jobs



Hallo allemaal
De afgelopen dagen stonden in het teken van de aanslagen van 10 jaar geleden. Op allerlei manieren werd hier bij stilgestaan.
Niet alleen de aanslagen op de Twin Towers, ook die van het Pentagon en het vliegtuig dat nooit aankwam bij zijn doel, maar neerstortte.
 
Vanuit dat laatste vliegtuig zijn veel telefoontjes gekomen en eigenlijk al die telefoontjes waren voor familieleden.
Ze gingen voornamelijk over 'ik hou van jou'.....sommige vertelden wat er gebeurde, anderen niet. Zo'n klein zinnetje en....zo belangrijk...
op zo'n moment lijkt al het andere niet meer belangrijk.....
Bijzonder vond ik dat mensen in aktie kwamen in dat vliegtuig: ze wisten dat ze het niet zouden overleven en dat er voor hun vliegtuig ook een doel-het witte huis???- was uitgekozen.
Toch kwamen zij in aktie om in ieder geval te zorgen dat hun vliegtuig niet nog meer slachtoffers zou maken.....
 
Ik herken dat wel: zorg dragen voor anderen als je meer weet.....
deze mensen pakten hun leiderschap op: dat zij het niet zouden overleven betekende niet dat ze lijdzaam toe moesten zien hoe anderen het slachtoffer zouden worden......
 
Er was ook een documantaire die een vijf mensen 10 jaar had gevolgd.
Bijzonder om te zien hoe een gebeurtenis verwerkt wordt en hoe verschillend dat is voor ieder mens.
Elk van die vijf, had een ander thema. 
 
Van een is de verloofde overleden, ze zouden trouwen. Je ziet het verdriet en na een jaar zegt ze: 'nu krijg ik nooit kinderen, dat kan niet met een ander!'
Een jaar later heeft ze een plek buiten New York, waar ze 1 keer per maand naar toe gaat: 'daar is mijn toevluchtsoord en kan ik me weer vrij voelen'. Dan wordt ze weer verliefd en...voelt ze zich schuldig: 'mag dat wel, kan dat we?l'. Na 8 jaar, getrouwd en een kind, ruimt ze het altaartje wat ze voor haar verloofde gemaakt had, op. 'Het is tijd en toch voel ik me ook schuldig daarover......'.
Langzaam neemt en krijgt ze de tijd om het een plek te geven, een plek waar nog altijd plaats is voor haar eerste verloofde....... in liefdevolle herinnering.
 
Van een ander is een collega brandweerman overleden: 'Ik had daar moeten zijn'.....
Ze werkten altijd samen, alleen ging hij die keer alleen omhoog, de andere toren in. Na een jaar vertelt hij dat hij het kamertje geschilderd heeft voor de weduwe van zijn collega: zij bleek zwanger te zijn net nadat alles was gebeurd. (De weduwe: 'Dat wisten ze hierboven: ik had het anders niet overleefd' )
Deze brandweerman gaat weg uit New York en komt een aantal jaren niet terug totdat hij beseft waarom: al zijn vrienden zijn weg.....
Toch gaat hij terug en langzaam begint hij weer een doel in zijn leven te krijgen. Hij werkt samen met de burgemeester om plannen te maken, zodat de stad, de mensen het trauma kunnen verwerken. 
Na 7/8 jaar zegt hij: 'ik wil nu in het NU leven, niet meer in 2001......dat heb ik al te lang gedaan.'
 
Een 15 jarige jongen verliest zijn moeder. Hij kijkt  naar oude video's van hem en zijn moeder en gaat zijn moeder idealiseren.
Zijn vader is na 2 jaar opnieuw getrouwd met een vriendin van zijn moeder. Hij kan dit niet verwerken, is heeel boos.
Na 3 jaar vertelt hij dat hij uit huis gezet is en nu op zichzelf woont. Hij heeft geen contact meer met zijn vader. Hij gaat studeren. Dezelfde studie als zijn moeder.
Gaat werken, bij het zelfde bedrijf als zijn moeder,en dan.....merkt hij dat dit eigenlijk niet is wat HIJ graag wil.
Hij gaat een boek over zijn moeder schrijven en ontdekt iets dat erg belangrijk is: 'mijn moeder zou altijd trots op me zijn wat ik ook doe, ik mag gewoon doen wat ik graag wil!'
Na 7 jaar heeft hij weer contact met zijn vader, hij bouwt dat langzaam op en als zijn vader zegt: 'ik heb het niet goed gedaan toen, het was te vroeg om te trouwen' helpt hem dit en is het goed.
Hij: 'Ik zie nu ook dat ik te streng voor mijn vader was......hij is ook maar een gewoon mens...'
 
Een broer die overlijdt. Hij denkt aan de kinderen van hem als hij zijn eigen kinderen instopt: 'in gedachten zie ik dat hij ook zijn kinderen instopt'.
Na 2 jaar krijgt hij woede aanvallen, is hij geirriteerd en boos. Na 3 jaar wordt het posttraumatische stress syndroom geconstateerd en gaat hij in therapie en krijgt hij medicatie. Hij verliest zijn baan en krijgt weer een baan bij de opbouw op de plek van de twin towers. Na 8 jaar heeft hij al een paar jaar geen therapie en medicatie meer en kijkt hij terug.
Hij is dankbaar dat zijn vrouw er steeds is geweest voor hem en....erkent dat zij het heel moeilijk heeft gehad met hem. Door alles wat gebeurd is, is 'nog een kind' niet doorgegaan. Eerst de gebeurtenis, toen de stress en nu de leeftijd.....
 
Dan degene die het laatst levend is gevonden. Na 1 jaar merkt ze dat ze een heel ander leven moet lijden. Alles organiseren, van alles doen gaat niet meer: ze heeft veel brandwonden. Na 3 jaar merkt ze dat t.v kijken, rusten, eigenlijk het enige is dat ze kan doen .....tussen de operaties door. Veel operaties lukken, anderen niet. Soms is het zo erg dat ze haar handen niet meer kan gebruiken......toch gaat ze door. Na 4 jaar kan ze er wat makkelijker mee omgaan: 'ik was bij een bijeenkomst en zie dat er nog mensen zijn die het veel erger hebben.' Na 8 jaar van operaties zie je haar met haar kleinkind.
Zij: 'Ik ben blij dat ik leef' en... 'ik ben bijna 60 en het maakt niet zoveel meer uit.......'
  
Deze mensen zijn gevolgd en kregen de kans om woorden te geven aan hun weg naar genezing. Dit kon: het was een ramp die iedereen had gezien en mee had gemaakt. Je zag hoe het verwerken van een trauma gaat: voor iedereen verschillend.

Hoe is het met 'rampen' die niet door zoveel mensen ervaren wordt? Veel mensen hebben hun eigen 'Twin towers' verhaal.
Een ziekte, het verlies van een baan, een scheiding -van partner, vriend/vriendin, familie etc- een sterfgeval..........wordt hier ook met zoveel compassie en nazorg omgegaan?
Mag daar 10 jaar later nog over gesproken worden? Wordt het 'puin' allemaal opgeruimd en wordt er iets nieuws opgebouwd, zoals op de plek van de Twin Towers of......blijft die plek leeg, misschien nog met 'puin' van het oude.......
Net als bij de Twin towers moet het puin geruimd worden voordat er iets nieuws gebouwd kan worden en....dat opruimen gaat niet bij iedereen op dezelfde manier.
 
Misschien zouden we veel milder naar mensen kijken als we ons bewust zouden zijn dat reakties die we niet kunnen plaatsen misschien ook te maken hebben met 'Twin Towers' persoonlijke twin towers.......misschien zouden we ook milder naar onszelf kijken......ieder heeft zijn eigen 'Twin Towers' verhaal....
 
Ik las een lezing die Steve Jobs ( de (oud) CEO en oprichter van Apple) had gegeven.
Hij vertelt daarin over zijn leven met zijn uitdagingen, uitdagingen die hem zo succesvol hebben gemaakt.
Hij zegt: 'het leven zit vol met gebeurtenissen en elke gebeurtenis is een punt. Wat die punten samen worden weet je nog niet. Het wordt pas duidelijk als je al die punten met elkaar verbindt.'
Een andere uitspraak: 'Het leven is als een trein die rijdt, zonder treinstations'.....
Het leven gaat door, van punt tot punt, van gebeurtenis, naar gebeurtenis......
Alles wat we onderweg tegenkomen maakt ons rijker, bewuster, laat ons meer genieten van waar het omgaat.....ons  pad terug naar ons zelf........
 
De vijf mensen die gevolgd zijn nu gelukkig, ieder op zijn/haar eigen manier.
Alle vijf dachten ze dat het nooit meer goed zou komen en toch.....'de trein ging door' en........
-goed om te weten voor mensen die in hun eigen 'Twin Towers' zitten- 
het wordt anders en....dat is ook goed, soms zelfs beter.........
 
en dan komt er een tijd dat je 'het altaartje' op kunt ruimen en je 'de punten' kunt verbinden..... 
In liefdevolle herinnering, dankbaarheid en mildheid,
met meer vertrouwen in jezelf en in de toekomst,
steeds meer ervaren wat onvoorwaardelijkheid eigenlijk is.......
 
Geniet!!

 Berndien

Monday 1 August 2011

augustus 2011 Click, Mr Magorium en leiderschap.

Hallo allemaal
Ramadan is begonnen en Mercurius gaat retrograde lopen: een bijzondere maand.
Een maand waarin we naar binnen mogen gaan en kijken waar we nog meer naar onze communicatie met onszelf kunnen kijken. Oude patronen die niet meer passen, mogen we loslaten, vasten.....
 
Twee films met deze thema's zijn 'Click' en 'Mr Magoriums wonder exporium'.
 
Click gaat over een man die graag meer wil voor zijn gezin. Hij ziet een promotie op zijn werk als DE kans om dit te realiseren. Hij merkt alleen dat hij gefrustreerd is dat zijn promotie niet sneller gaat. (Geduld....wat herkenbaar!)
Hij komt in een winkel en als hij door een speciale deur gaat ziet hij een man, die een afstandsbediening voor hem heeft, een afstandsbediening die universeel is. Deze man  vertelt er wel bij dat hij goed moet bedenken wat hij wenst!
Hij neemt de afstandsbediening mee en ontdekt dat deze de tijd stil zet, het geluid zacht zet, vooruit en achteruit gaat en.....dat dit werkt voor zijn dagelijkse leven! GEWELDIG!!
Zo kan hij snel terug gaan naar het moment dat hij zijn vrouw heeft leren kennen als zijn vrouw wil weten of hij hun eerste afspraakje nog kan hij herinneren. Zij vindt het geweldig dat hij nog weet wat ze aanhad en welk lied 'hun lied' was'!
 
Als hij zijn beloofde promotie, en salarisverhoging, niet krijgt, gebruikt hij zijn afstandsbediening: gewoon op 'forward' en....dan ben je er al!' of....zit er dan een addertje onder het gras.....
Hij merkt dat hij wel functioneert, afspraken heeft gemaakt, alleen dat hij het niet meer weet! Als hij teruggaat naar de man die hem de afstandsbediening heeft gegeven en dit voorlegt zegt hij: ' je leven gaat gewoon door, je staat op 'stand by' en reageert ook vanuit deze energie! (Herken je het dat je soms niet helemaal 'aanwezig' en op 'standby' reageert? Ik weet nog dat ik dat zo erg vond als  mijn moeder en toch.....doe ik dat soms ook.......)
De man geeft ook aan, dat je niet zomaar terug kunt gaan om iets opnieuw te doen: 'als je vooruit spoelt, dan IS het verleden al neergezet en kun je dat niet meer veranderen.'
Terwijl hij verder spoelt als er situaties/gebeurtenissen zijn die hij liever niet heeft, komt hij erachter dat er dingen veranderen, waar hij zich niet bewust van was. Er zijn ook dingen verandert die hij  niet wilde en door het gebruik van de afstandsbediening niet meer terug kan draaien........
 
Zo merkt hij, dat hij gescheiden is, heel dik is geworden, zijn vader is overleden en dat hij een hartaanval heeft gehad en in het ziekenhuis ligt. Zijn ex-vrouw komt hem nog bezoeken en dan beseft hij wat ECHT belangrijk is....
                   'Family comes first.....'
 
Hoe is dat met ons? Wat wensen wij? Veel geld, een goede baan en.....vergeten we andere delen van ons leven? Ons gezin, onze relatie, onze gezondheid?
Deze film laat ons een spiegel zien.
Veel mensen hebben een doel voor ogen: een fijn gezin en......hebben een diepe, krachtige overtuiging dat dit in het werk zit. Deze overtuiging is zo sterk dat hij alle andere energieen overstijgt. Hij is zo sterk dat veel mensen vergeten dat we NU leven....
 
Deze man kreeg een nieuwe kans.
Toen hij wakker werd, besefte hij dat het niet om zijn baan ging, maar om zijn gezin......hij koos er toen voor om een weekendje te gaan kamperen met zijn allen en......niet te werken voor een promotie.........
 
Weet je wat jij wenst en .....leef je daar NU naar? Vaak hoor ik: 'mijn relatie is het belangrijkste!' Als ik dan vraag: 'hoeveel tijd besteed je samen?' dan komt er een stilte......
Zeggen/denken en doen/realiteit is niet altijd het zelfde....
 
De andere film gaat over Mr Magorium. Hij heeft een speciale speelgoedwinkel en.....hij 'verlaat de wereld'. Hij is 234 jaar oud en het is 'zijn tijd'. Hij geeft zijn winkel aan zijn winkelbediende. Zij ziet het alleen niet zitten: 'ik kan dat niet en weet niet hoe!'. Ze doet er alles aan om hem te overtuigen te blijven, alleen.....zijn tijd is op en het is tijd voor iemand anders om het te doen!
 
Zijn spreuk: 'Fun and Mental are fundamental' vind ik een bijzondere spreuk......
 
Als hij er niet meer is, 'werkt' de winkel niet meer en zij weet in eerste instantie niet wat ze er mee moet: 'verkopen dan maar'.
Toch gebeurd er iets speciaals als ze haar verbeeldingskracht weer gaat gebruiken....
 
Hoe komt het toch dat ons dat afgeleerd wordt, terwijl dit onze grootste kracht is......
 
Beide films hebben met de communicatie met onszelf te maken: hoe is dat met jou? Ik merk dat ik er aardig mee bezig kan en toch.....als dan het 'onmogelijke' op mijn pad komt, krijg ik toch nog de 'bibbers' van binnen.......pas op wat je wenst, het kan zo maar uitkomen! En als het uitkomt betekent het ook dat je daar de verantwoordelijkheid voor neemt......
 
Elke keer gaat het om leiderschap, in de allereerste plaats, leiderschap over onszelf!
Vanochtend zag ik een stukje over Geert Wilders: hij voelde zich niet verantwoordelijk voor Oslo. Natuurlijk is hij dat niet! Er is er maar een die dat heeft gedaan!
Toch zit er een stuk, waar hij voor mij, in tekort schiet: zijn eigen verantwoordelijkheid en leiderschap!
Als jij een leider bent betekent het ook dat je de verantwoordelijkheid neemt voor jou daden, dat je door zo'n gebeurtenis naar je zelf kijkt en beseft dat wat jij zegt en doet anders geinterpreteerd kan worden dan je bedoeld......
Voor mij is het een spiegel om NOG zorgvuldiger te zijn.....jammer dat hij hier niet naar wil kijken.....
 
Veel mensen weten dat ik 'van alles' doe en voor mij is dit een heel belangrijk stuk voor mijn leiderschap: als er sommige dingen anders geinterpreteerd worden dan ik bedoelde, dan kijk ik er naar zodat ik het een volgende keer ander kan doen/ bij kan stellen.
Daar hoort ook een stukje vergiffenis bij: 'that you can let go of reliving the past'....dit kan naar de ander....veel vaker nog, naar jezelf toe.
In het Engels wordt het zo mooi gezegd:
                                     If you know better, you do better.....
 
...als je beter weet, kun je andere keuzes maken. Keuzes die voor jou beter zijn......
 
Dit is een levenspad.........
Als jij je leiderschap serieus neemt blijf je jezelf ontwikkelen, groeit je bewustzijn. Je kijkt naar je keuzes en neemt soms andere. Je laat los,  bent milder naar jezelf en je omgeving en wordt liefdevol confronterend. En elke keer....ga je terug naar jezelf!
 
Ik wens jullie allemaal een maand toe waarin je los kunt laten wat je tegenhoudt, zodat je betere keuzes kunt maken voor jezelf.....en daardoor ook voor de mensen om je heen!
 
Geniet van deze bijzondere maand!
Berndien
 
PS. In Nederland is er een rollout dag op 6 sept. en 13 september is er een wellnesshome ochtend. Meld je wel even aan als je wil komen. In Qatar is er 6 augustus een roll out dag.
Dr Naidu komt naar Nederland! 28 sept. is er een avond met hem in Utrecht!
 

Sunday 24 July 2011

July 2011 Spiritueel misbruik 2: Wicca, Anders Breivile en Amy Winehouse.


Hallo allemaal
Overtuigingen....................
Het lijkt wel of we nu de kans krijgen om te kijken of onze overtuigingen wel kloppen en.....of we ze bij kunnen stellen als dat nodig is zonder radicaal iets af te wijzen.........dat we in balans komen.
 
Ik zag een programma over jongeren die een radicale ommezwaai hadden gemaakt. Een ervan ging over een overtuigt christen. Hiervoor was hij bezig met wicca. Hij las tarot kaarten,zag 'geesten', pendelde en had een klantenkring van  mensen die hij advies gaf. Als kind/jongere was hij veel gepest en buitengesloten. Door iets te kunnen wat anderen niet konden, kreeg hij respect, aanzien. Toch zag hij zijn familie niet meer en toen zijn relatie werd verbroken kwam hij in een crises terecht. Door de warmte die hij voelde bij een christelijke groep heeft hij zich daar bij aangesloten. Nu wil hij niets meer te maken hebben met tarot of pendelen.
Hij vertelde dat zijn pendel hem 'hielp': zo kon hij elke maand 'proletarisch' winkelen zonder dat hij gesnapt werd. Nu besefte hij dat het niet een goede energie was, waar hij zich mee had verbonden en......hij was er van overtuigd dat bij pendelen alleen een slechte energie hoorde......
 
Hij was van het ene uiterste, naar het andere uiterste gegaan. Eerst was wicca, het pendelen, de tarot alles en nu was Jezus alles.......
Is het ene beter dan de ander? Ik denk van niet. Bij beide was er de basis emotie angst.....angst om er niet bij te horen, 
zich niet veilig voelen in hemzelf. 
 
Je kunt je wel afvragen: Hoe zit dat dan met het pendelen/biotensor/testen? In hoeverre is dat betrouwbaar?
Voor mij staat of valt dat bij de mate van bewustzijn van de persoon die het doet. In hoeverre is die persoon geaard, bezig met zijn/haar eigen processen/blinde vlekken en/of zijn er andere persoonlijke belangen die meespelen.......
 
Je zou kunnen zeggen dat deze jonge man nu een 'veiliger' keuze heeft gemaakt: hij doet niemand tekort of is dat toch niet zo.....
 
Anders Breivile, een christen fundamentalist, die meer dan 90 mensen neerschiet: 'het is verschrikkelijk, maar noodzakelijk.......' Een oud klasgenoot omschreef hem als iemand die het altijd voor de underdog opnam, kinderen die gepest werden.....Hij is er van overtuigd dat de regering het niet goed doet........net als moslim fundamentalisten dat denken....
 
Amy Winehouse. Een talentvolle zangeres, tekstschrijver en verslaafd aan alcohol en drugs. Ze werkte vernieuwend en is vaker opgenomen geweest en.....was dan weer goed genoeg om op te treden.
Een verslavingsdeskundige vertelde: 'verslaving is als een chronische ziekte, daar heb je je hele leven last van. Je moet eerst leren er mee om te gaan en......daar heb je wel een paar jaar voor nodig. Dat laatste kan natuurlijk niet in de wereld waarin ze zit: er zit een belang aan vast.......er wordt/werd veel aan haar verdiend.....-het lijkt wel wat op het verhaal van Michael Jackson...-
 
Spiritualiteit/creativiteit en verslaving/bedrog hebben een zelfde energie. Hoe deze energie uitwerkt hangt af van de mate van veiligheid, stevigheid in ons zelf. Aarden.....heb je stevigheid genoeg IN JE ZELF om met deze energie om te gaan. Kun je nog steeds jezelf zijn, je eigen ding doen te midden van anderen of vindt 'men' dat niet goed en.......denk je dat je dan niet meer gewaardeerd wordt....
 
We zitten nu in een tijd dat het daar om gaat: stevigheid in jezelf, zodat je de energie door je heen kan en niet ergens blijft zweven........Hoe krijg je deze stevigheid en waar kun je opletten?
Het allerbelangrijkste zijn je emoties.......kun je voelen wat er in je omgaat en .....mag je dat voelen of onderdruk je bepaalde gevoelens.
 
Als baby en kind wil je maar een ding: onvoorwaardelijke liefde van je ouders. Maar ja, onze ouders hebben geen gebruiksaanwijzing gekregen bij de geboorte -gelukkig zijn er nu veel meer mensen die gebruik maken van de astrologie, wat ik toch een aardig goede handleiding vind!-
Dan zijn we ook nog opgegroeid in een niet altijd ideale omgeving met ouders die ook hun eigen uitdagingen hadden.
 
Hoeveel emoties hebben we wel niet weggestopt als kind en hoe schuldig hebben we ons niet gevoeld dat we niet altijd aardig dachten over deze ouders die toch voor onze basisbehoeften zorgden.
Om deze gedachtes goed te maken hebben we een manier gevonden naar ouders en onze omgeving. Een manier om aardig gevonden te worden. Dat is voor iedereen anders: vrolijk doen, gaan helpen, hard werken zijn een paar van deze mechanismes.
Bepaalde gevoelens liet je niet meer zien, boosheid, verdriet, angst en vaak ook niet dat wat je eigenlijk zo graag wou......om in ieder geval je ouders niet te kort te doen.
In deze tijd groeien onze energetische 'wortels'.
 
Je wortelt in deze wereld en groeit. Je ego helpt je hierbij: je vind manieren, hoe te overleven op aarde. Manieren die je als kind nodig hebt en later om kunt zetten in een volwassen manier.
 
Het is als een boom die groeit. De grootte van de boom en de kruin hangt af van de kwaliteit van zijn wortels.
We gaan naar de middelbare school. Dit is de periode waar de omzetting begint en toch is er een deel in ons dat het liefst in deze wereld van het kind blijft. De uitdagingen die deze overgang met zich meebrengt zie je bij pubers.
Puberteits gedrag: jezelf zielig vinden -'ik mag ook nooit iets!'- de wereld negeren -'als ik niks zeg gaat dat tentamen vanzelf wel weg'
horen daar bij.
 
Dit maakt iedereen mee en de een heeft er meer 'last' van dan de ander. Degene die er meer 'last' van hebben zijn vaak de hele gevoelige mensen. Deze mensen kunnen ook lang in deze periode blijven hangen en ook volwassenen kunnen nog dit 'puberteitsgedrag' vertonen: 'dit ene drankje maakt toch niet uit' 'alleen maar naar het positieve kijken en het negatieve negeer ik gewoon'
Zelf merk ik dat ik het ook nog kan hebben op bepaalde delen van mijn leven en voor mij is dat altijd het teken om weer te gaan kijken naar een deel/emotie dat nu ook graag volwassen wil worden!
 
Je blijft in deze 'puberteit'fase als je niet de moed hebt om naar je emoties te kijken.
Je emotionele wortels groeien naarmate je naar je emoties kijkt......Je groeit van de wereld van het kind naar de wereld van het volwassen ego. Kinderen hebben soms groeipijnen en het kijken naar emoties doet net zoveel pijn......je kunt alleen nu met behulp van je ego het groeien uitstellen, de pijn uitstellen......toch zul je -als je wil groeien- hier door heen moeten.....
 
Mensen studeren af, krijgen een baan, een relatie, kinderen. Hierin wordt je geconfronteerde met emotionele en lichamelijke uitdagingen.
Je gaat door de energie van angst, schuld en schaamte, naar de energie van liefde. Van de overtuiging dat we afgescheiden zijn naar het besef dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.
 
Elke 7 jaar krijg je een kans om steviger te staan, je eigen verantwoordelijkheid te nemen op een dieper niveau. De periode rond je 28 ste is een heel belangrijke fase.....
Hoe zit het met al die creatieve/spirituele mensen die net daar voor stierven........misschien dat ze ons laten zien dat het een uitdaging is als mensen je op een voetstuk plaatsen. Dat het een uitdaging is om dan te doen wat nodig is om stevig te staan.
Misschien laten ze wel zien dat het om balans gaat in het leven......

Op dit moment staan drie generatieplaneten op gespannen voet: ze willen ons helpen om los te laten wat niet meer goed is, zodat we meer ons zelf worden. Deze nieuwsbrief gaat over mensen en liefde en had ook kunnen gaan over regeringen en geld.....eenzelfde energie, zuivering op een ander vlak..........spiritueel misbruik/zweverigheid mag gezuiverd worden.....
 
De jonge man die het spirituele/zweverige afgezworen heeft zou een geweldig doorgeefkanaal kunnen zijn als hij zou beseffen dat hij uniek is, goed is zoals hij is en de moed zou hebben te kijken naar de emotie 'afgewezen worden'.
 
Anders Breivile woonde sinds een paar jaar op zichzelf. Wat is er rond zijn 28ste gebeurd? Hoe kwam hij aan de conclusie dat hij dit 'verschrikkelijke moest doen, maar dat het noodzakelijk was'......
Hij had een politieuniform aan, symbool van saturnus, verantwoordelijkheid......alleen niet zijn eigen verantwoordelijkheid, hij verschuilde zich achter iets wat hij zelf niet had.........
Doen wij dat ook? Verschuilen achter......
Zou hij geen geduld met de kosmos gehad hebben, wilde hij 'ze helpen??'
Hoeveel vertrouwen had hij? 
Hoeveel vertrouwen hebben wij in de ander, in onszelf......
 
Amy Winehouse is een van de vele jonge sterren die op een hele jonge leeftijd op een voetstuk zijn geplaatst en die hun balans nog niet hadden gevonden. Wat kunnen wij als maatschappij hieraan doen? Moeten we er iets aan doen, of is het onze spiegel......
Hebben we ook geen geduld met ons eigen proces van groei.....willen we NU bewonderd worden en er 'al zijn'.......
 
We zijn bezig met een proces van bewustwording.
De Noorse bevolking blijft relatief rustig, de reaktie van 'blijven vertrouwen in verdraagzaamheid', 'er zijn voor elkaar' overheerst. Mensen met boten kwamen helpen om jongeren op te halen terwijl er geschoten werd: ze reageerden vanuit vertrouwen ipv angst........'een nuchter volk' werd gezegd en ook 'het land van de nobelprijs'.........
 
Zou dat ook een spiegel zijn........in 2001 na 11 sept. was  angst en oorlog de energie die de boventoon voerden  nu in 2011 zie je de verbondenheid en hoor je een andere energie: blijven vertrouwen in verdraagzaamheid, verbondenheid.......dan is er veel gebeurd in 10 jaar!!
 
Een van de jongeren zei:
 
 'als 1 persoon zoveel haat kan uitstralen, besef dan ook hoeveel liefde we kunnen uitstralen met zijn allen.......'
 

Geniet van je proces en heb geduld.....vooral met jezelf!
Berndien
 
PS: balans heeft voor mij te maken met de volgende onderdelen in je leven:
lichamelijk, geestelijk, relationeel, maatschappelijk en financieel en het bewustzijn hierin.
Heb je interesse in een informatieochtend over Balans in je leven: laat het even weten, dan geef ik je de data door.