Hallo allemaal
Ik had nog niet mijn blog geplaatst of ik werd getest: mijn lijf gaf aan dat ik toch niet
zo 'rustig' was als ik dacht…..
Waar was ik zo 'pissig' om?
Het boek 'Malice' had me al wel een hint gegeven, alleen zag ik het toen nog niet.
Daar krijgt iemand die 'goed doet in de buitenwereld' 'waar iedereen naar opkijkt'
het voordeel van de twijfel, terwijl het 'een masker' was…..
waar niemand hem zag, thuis, reageerde hij heel anders en
degene die 'gewond' werd,
had niet de moed/het vertrouwen
om haar stem te laten horen
Een herkenbaar stuk:
soms kan ik dat ook nog doen,
mij aanpassen aan wat 'men' denkt…
mijn eigen stem niet belangrijk genoeg vinden…..
Er kwam iets op facebook voorbij van iemand
dat voor mij dwingend en dis-respectvol was…
een oud stuk kwam naar boven.
Heb ik naar haar gereageerd? Nee, wel naar de persoon
waarvoor deze opmerking werd geplaatst…
Ik kan niet terugdraaien wat er met mij gebeurt is en….
dat wil ik ook niet: ik heb er van geleerd en ben dichter bij mezelf gekomen.
Het verschil met toen: ik laat mijn stem wel horen,
de ander mag kiezen hoe ze daar mee omgaat
…..misschien is mijn stem wel belangrijk voor de ander
om een goede keus te maken.
Ook kreeg ik een mail waarin duidelijk werd
dat iemand mij 'ontkende'….
Mijn eerste reactie: ok, hij zit ook niet meer in mijn leven,
'eerlijk dat hij dit aangeeft'….
Toch voelde ik me 'vreemd' en door reacties van mijn omgeving
zag ik, dat ik in de ontkenning zat, een 'masker' op had.
Het klopt niet en……ik hoef het niet mooier te maken
ook al vinden sommige 'dat hij zo'n voorbeeld is' .….
zoals in het boek….
Nu zou je kunnen denken dat de mensen waar ik het over heb 'slecht' zijn…
Nee….dat zijn ze niet.
Ze zijn alleen niet goed voor mij en…..
het is belangrijk dat ik dat accepteer, ze 100% loslaat en zelf verder ga…..
In Qatar had ik nieuwsbrieven en daar heb ik een 'laatste nieuwsbrief'
geschreven. Een laatste, omdat ik geen 'entiteit' wilde zijn,
iemand die in je leven is, zonder dat je dat wil.
Veel van de mensen gaven aan dat ze blij waren met mijn nieuwsbrieven
en daarom ga ik er mee door.
Sommige mensen kregen ook een bericht van deze blogs via email.
Daar waren geen mensen die daar behoefte aan hadden: zij vinden mijn blogs
wel als ze willen en anders……is dat niet belangrijk.
Wat voor mij het meest bijzonder aan dit stuk is,
is de reactie van mijn lijf……
Meteen nadat ik dit besefte, accepteerde,
was mijn lijf weer 'gewoon'…..
Nu krijg je vaak drie 'spiegels' en dat klopte ook:
De derde had te maken met 'invullen voor de ander'.
Iemand zei: 'dan moet je nog zo ver rijden en ben je zo laat thuis'
en ik: 'ok'……
Ik was vroeg thuis EN merkte dat ik in had gevuld dat de ander
het misschien niet zo graag wilde…..
terwijl ik daar graag extra rijden voor over had gehad…..
Mars retrograde……confronterend en
een geweldige spiegel
om grenzen aan te geven,
zodat er meer dan genoeg energie is
om te genieten,
om te doen wat je blij maakt!
Zijn er uitdagende situatie, dan zou je nog een keer dit gedicht kunnen lezen….
Ik had nog niet mijn blog geplaatst of ik werd getest: mijn lijf gaf aan dat ik toch niet
zo 'rustig' was als ik dacht…..
Waar was ik zo 'pissig' om?
Het boek 'Malice' had me al wel een hint gegeven, alleen zag ik het toen nog niet.
Daar krijgt iemand die 'goed doet in de buitenwereld' 'waar iedereen naar opkijkt'
het voordeel van de twijfel, terwijl het 'een masker' was…..
waar niemand hem zag, thuis, reageerde hij heel anders en
degene die 'gewond' werd,
had niet de moed/het vertrouwen
om haar stem te laten horen
Een herkenbaar stuk:
soms kan ik dat ook nog doen,
mij aanpassen aan wat 'men' denkt…
mijn eigen stem niet belangrijk genoeg vinden…..
Er kwam iets op facebook voorbij van iemand
dat voor mij dwingend en dis-respectvol was…
een oud stuk kwam naar boven.
Heb ik naar haar gereageerd? Nee, wel naar de persoon
waarvoor deze opmerking werd geplaatst…
Ik kan niet terugdraaien wat er met mij gebeurt is en….
dat wil ik ook niet: ik heb er van geleerd en ben dichter bij mezelf gekomen.
Het verschil met toen: ik laat mijn stem wel horen,
de ander mag kiezen hoe ze daar mee omgaat
…..misschien is mijn stem wel belangrijk voor de ander
om een goede keus te maken.
Ook kreeg ik een mail waarin duidelijk werd
dat iemand mij 'ontkende'….
Mijn eerste reactie: ok, hij zit ook niet meer in mijn leven,
'eerlijk dat hij dit aangeeft'….
Toch voelde ik me 'vreemd' en door reacties van mijn omgeving
zag ik, dat ik in de ontkenning zat, een 'masker' op had.
Het klopt niet en……ik hoef het niet mooier te maken
ook al vinden sommige 'dat hij zo'n voorbeeld is' .….
zoals in het boek….
Nu zou je kunnen denken dat de mensen waar ik het over heb 'slecht' zijn…
Nee….dat zijn ze niet.
Ze zijn alleen niet goed voor mij en…..
het is belangrijk dat ik dat accepteer, ze 100% loslaat en zelf verder ga…..
In Qatar had ik nieuwsbrieven en daar heb ik een 'laatste nieuwsbrief'
geschreven. Een laatste, omdat ik geen 'entiteit' wilde zijn,
iemand die in je leven is, zonder dat je dat wil.
Veel van de mensen gaven aan dat ze blij waren met mijn nieuwsbrieven
en daarom ga ik er mee door.
Sommige mensen kregen ook een bericht van deze blogs via email.
Daar waren geen mensen die daar behoefte aan hadden: zij vinden mijn blogs
wel als ze willen en anders……is dat niet belangrijk.
Wat voor mij het meest bijzonder aan dit stuk is,
is de reactie van mijn lijf……
Meteen nadat ik dit besefte, accepteerde,
was mijn lijf weer 'gewoon'…..
Nu krijg je vaak drie 'spiegels' en dat klopte ook:
De derde had te maken met 'invullen voor de ander'.
Iemand zei: 'dan moet je nog zo ver rijden en ben je zo laat thuis'
en ik: 'ok'……
Ik was vroeg thuis EN merkte dat ik in had gevuld dat de ander
het misschien niet zo graag wilde…..
terwijl ik daar graag extra rijden voor over had gehad…..
Mars retrograde……confronterend en
een geweldige spiegel
om grenzen aan te geven,
zodat er meer dan genoeg energie is
om te genieten,
om te doen wat je blij maakt!
Zijn er uitdagende situatie, dan zou je nog een keer dit gedicht kunnen lezen….
Mijn diepste angst
Mijn diepste angst is niet dat ik onvolmaakt ben.
Mijn diepste angst is dat ik immens krachtig ben.
Het is mijn licht, niet mijn duister dat mij het meest beangstigt.
Ik vraag me zelf af;
Wie ben ik, om briljant, slim, talentvol en prachtig te zijn?
Maar waarom niet?! Ik ben een kind van God.
Ik dien de wereld niet met valse bescheidenheid.
Er is niets verhevens in, mezelf klein te maken,
zodat andere mensen zich niet onzeker zullen voelen.
We zijn allemaal bedoeld om te stralen, zoals kinderen dat doen.
Ik ben geboren om de glorie van God, die in mij is,
tot uitdrukking te brengen.
Dit is niet slechts weggelegd voor een enkeling van ons,
maar voor ons allen.
Als ik mijn eigen licht laat schijnen,
geef ik onbewust anderen de vrijheid dit ook te doen.
Wanneer ik bevrijd ben van mijn angst,
zal mijn aanwezigheid automatisch anderen bevrijden.
Met Pluto die heel graag wil helpen deze maand
-besef dat angst een roep om genezing is-
heb je een keus of de angst je bepaalt of,
dat je erdoor gaat en beseft hoe moedig je bent…..
-Mijn lijf was meteen weer ok :-) en ….sinds ik in Nederland ben,
beweeg ik veel minder……een volgend punt ;-)
Geniet
Berndien
No comments:
Post a Comment