Hallo allemaal
'Een ons van prefentie is meer waard dan een pond medicijn'
Een uitspraak die ik las aan het eind van een artikel ove James Gordon, een psycholoog/wetenschapper die oa in oorlogsgebieden werkt. Hij ziet depressie niet als ziekte, hij ziet het als een leven dat uit balans is.
Voor mij heeft ziekte daar altijd mee te maken, het niet in balans zijn van je leven.
De energie nu helpt ons om weer in balans te maken en wij kunnen kiezen HOE we dat willen.
Het is heel bijzonder om te zien hoe balans in de natuur werkt.
Tijdens onze vakantie zagen we donkere vlekken in het water.
Donkere vlekken die bewogen en soms van vorm veranderden. Met mijn voorstellingsvermogen zag ik vissen, haaien etc in die vlekken.
Voor Jaap ging dat te ver en toch.......later vertelde een lokale duiker dat deze kleine visjes samenwerkten om een grote vis te lijken.
Zo waren ze beschermd als ze in de grote zee waren.
's Nachts gingen ze samen de zee op, overdag gingen ze naar het strand.
Al die vissen werkten samen. Onder water leek het of ze doorzichtig waren, van boven zwart. Als ze met zijn allen een steen tegen kwamen dan gingen ze om die steen heen, kwamen ze een haai tegen, dan deden ze het zelfde.
Zo zag je openingen ontstaan en weer nieuwe verbindingen.
Deze kleine visjes waren elk uniek en belangrijk: op iedere plek kon iemand in de groep 'dringen' en iedereen deed dan het zelfde.
Er werd niet gereageerd op de indringer, er werd weggezwommen daarvan. Elk visje moest dan ook alert zijn en het belang van de groep voorop zetten.
Soms kwamen andere scholen vissen voorbij, vissen die groter waren. Dit ging soepel totdat de school die voorbij kwam ook honger had, dan ging het iets anders. Ze kwamen dan zo snel aanzwemmen, dat die kleine visjes ineens opsprongen. Bijzonder om te zien:
weg van de vijand ging niet meer in het water: dan maar de lucht in!
Na zo'n aanval was er even rust totdat een van die visjes weer iets tegenkwam en..... iedereen zwom weer dezelfde kant op, vertrouwend op de ander.
Die grotere vissen, Jacks, zwommen niet altijd alleen, ze zwommen ook samen met haaien. Samen hielpen ze elkaar als dat nodig was en....gingen ze zelf verder als het niet nodig was. De Jacks zag je altijd in een school, de haaien ook veel alleen.
Onder water zag je allerlei scholen vissen die samen en door elkaar/naast elkaar zwommen/leefden. Heel vredig en alleen aanvallend als er iets nodig was en dan ook alleen maar kort.
Hoe is dat met ons? We leven in een tijd die Waterman tijdperk genoemd wordt.
Kunnen wij net als die kleine visjes in onze eigen kracht staan en ons ego laten gaan voor het grotere geheel? Is ieder van ons daar toe in staat?
Kunnen we respect hebben voor mensen die anders denken, er anders uitzien en naast elkaar in vrede leven?
Facebook heeft veel veranderd in de wereld, de 'crises' in het midden oosten is daardoor begonnen......tenminste dat wordt nu steeds gezegd. Is dat ook zo? Facebook was er al langer. Facebook is het middel.....de MENS heeft gezorgd dat dit allemaal kon gebeuren.
Het lijkt erop dat we nu samen kunnen werken voor een groot doel.
Dit kan alleen als ieder van ons onze eigen unieke kwaliteit gaat leven.
Heb je de moed om jezelf te zijn, jou stem te laten horen ook al is het anders dan de mensen om je heen? Of is het nog zo als dat onderzoek waar ik het de vorige keer over had: volgen we de ander, ook al voelt het niet goed maar......'zoveel mensen denken dat, dus zullen ze het wel weten....'
Die vissen zijn in balans. Veel mensen zien balans als iets dat een vast punt is. Zoals het voorbeeld van die kleine visjes aangeeft, is balans iets dat in beweging is.
Ieder mens kan alleen maar groeien als er beweging is en vanuit die beweging komt er een nieuwe balans.
Hoe is het met jou balans? Lichamelijk, geestelijk, relationeel, maatschappelijk en financieel........
Je bent zo sterk als je zwakste schakel en......dat is de grootste uitdaging voor ieder van ons: het kijken naar die zwakste schakel.......
Zwak/sterk....misschien kun je met je sterkste schakel je zwakste schakel wel omarmen zodat de balans veranderd en beter voelt....
En dan nog.....dat weet je het......ga je er dan ook nog iets aan doen? Ik merk dat ik soms excuses zoek, excuses om te verdedigen waarom ik iets nog niet doe...........
Balans in je leven. Je kunt weten waar de onbalans is en dan is het toch nog.....ga je er iets aan doen.....
Als ik zo in de wereld kijk, ben ik niet de enige die dat een uitdaging vindt. Als ik kijk naar de conflicten in de wereld, in het groot en in het klein dan zie ik dat we er samen door heen gaan en dat geeft rust: samen zijn we bezig met het in balans te brengen van energie en iedere stap van ieder van ons is belangrijk voor het groter geheel.
Vanuit kracht verder, samenwerken ipv tegen iets vechten....
Wat is je zwakste schakel en wat heeft elk deel van ons nodig is het onderwerp van de wellnesshomeochtend In Qatar op 24 mei en in Borne 15 juni.
Geniet!
Berndien
No comments:
Post a Comment