Iedereen heeft zijn eigen sleutel......

Hallo allemaal

Hoe was de venus/zon transit voor jou?
Heb je speciale dingen meegemaakt/gevoeld en een verband met het eerste deel -juni 2004- van deze transit ontdekt?

Voor mij had het veel met 'waarheid' te maken.
Ik merkte ineens dat er allerlei tweede wereldoorlog verhalen/films op mijn pad kwamen.
Dit was opvallend en al lang niet meer gebeurd.
Voor mij zijn zulke 'toevalligheden' altijd een aanwijzing en een reden om 'op onderzoek' te gaan.

Het allereerste kwam het boek 'Mijn naam is Sarah' op mijn pad,
een boekje met een grote sleutel voorop.
Het gaat over een Joods meisje dat haar broertje wil beschermen.
Zij sluit hem op in een kast tijdens een razzia, zodat hij niet meegenomen wordt door de Duitsers.

Het speelt zich af in Frankrijk.
In Parijs zijn in de tweede wereldoorlog heel veel Joden opgepakt, alleen.....
niet door de Duitsers, maar door de Franse politie.
Dit is lang in de doofpot gestopt. Mitterand heeft daar een einde aangemaakt,
door openlijk zich hier voor te verontschuldigen.....
niet alleen Duitsers deden vreselijke dingen in de oorlog.....

Daarna zag ik in het vliegtuig de film 'Suskind'.
Het verhaal over een Duitse Jood, die naar Nederland verhuist tijdens de oorlog om daar veilig te zijn.
In Amsterdam merkt hij dat het daar eigenlijk niet veel anders is dan in Duitsland.
Hij wordt uitgekozen door de leiding van het theater om te helpen met het doorsturen van Joden.
De leiding -bestaande uit vooraanstaande Joden- helpen de Duitsers om Joden naar werkkampen te sturen, zodat het goed verloopt.
Zij bepalen ook welke gezinnen mee moeten en welke -nog- niet.
Als hij merkt dat het niet echt werkkampen zijn, gaat hij verhaal halen bij de leiding van het theater.
Zij geven aan de geruchten gehoord te hebben:
'Het zijn geruchten' en 'we moeten wel vrienden met de Duitsers blijven!'.....
ook 'eigen' mensen deden vreselijke dingen in de oorlog.....

In 2004 was ik in Canada en gebruikte iemand zonder mijn toestemming mijn pincode.
Dit raakte mij heel erg - emotie! dus een oud stuk werd geraakt...-
Ik wilde dit meteen melden aan het bedrijf maar dat lukte op de een of andere manier niet daar,
wel heb ik die persoon meteen een duidelijk mail gestuurd.........

Ik merkte dat daar een stuk met de oorlog geraakt werd en terug in Nederland confronteerde ik deze persoon met mijn gevoelens.
Volgens die persoon wat het 'energetisch' geen probleem en moest ik het in een groter verband zien en 'er is toch niets ergs gebeurd?!
Aan het eind van het gesprek gaf ze wel aan dat ze blij was dat de mail niet naar het bedrijf was gegaan 'dan was ik er waarschijnlijk uitgezet....'
'Natuurlijk' wilde ik dit niet en 'ze bedoelde het toch goed!'

Nu, 2012, kwam er een soort gelijk iets op mijn pad.
Ik kwam erachter dat het met mijn eigenwaarde te maken had (Venus/Zon)
en ik een kans kreeg om nog een stukje los te laten dat mij tegen hield om mijzelf te zijn,
mezelf te waarderen.
Het antwoord kreeg ik: ik mag mezelf wat meer waarderen ;-)
 -vast heel herkenbaar voor velen!-

Ineens herkende ik het eerste deel van de venus/zon transit in juni 2004.......
toen vertelde ik niet 'mijn waarheid'
Wat ging ik nu doen?
Nu heb ik 'mijn waarheid' wel gezegd, kon ik duidelijk zijn, dankbaar zijn.
De ander voelde zich dit keer ook gekwetst
-dat deed de persoon in 2004 ook-
toen vond ik het vervelend en ging ik uiteindelijk 'mee',
deed ik dingen die niet goed voelden,
nu deed ik dat niet....

Niemand kan je kwetsen.......
alleen als er een gekwetst deel in jezelf zit voel je je gekwetst en.....
krijg je een kans om dat te helen....op welke manier dan ook...
-beide keren had het ook met geld.....-kracht en liefde-.......te maken, Zon/Venus-.

Ik wilde eigenlijk ook wel de film 'mijn naam is Sarah' zien.....
toen ik die gevonden had en ging kijken zag ik het belang van de sleutel.

Sarah had de sleutel en vertelde haar broertje op haar te wachten, want zij zou hem zo snel mogelijk gaan halen. Tot die tijd, moest hij voor zijn eigen veiligheid stil zijn.
In de kast lag wat water en een beetje eten totdat zij hem zou halen.....

De joden die naar werkkampen gingen werd verteld dat ze later verenigd zouden worden met de familie en ze volgden de bevelen op, ook al voelde het niet goed, ze vertrouwden erop dat 'de leiding' het beste met hen voor had....
Hoe zou het zijn geweest als ze allemaal hadden geweten dat het antwoord,
de sleutel In hen zat en ze daar naar mochten handelen....?

Hoeveel van ons hebben nog een kind in onszelf dat in een kast zit,
dat wacht op 'iemand' of 'iets' dat ons zal gaan redden........
dat wacht op iemand anders, omdat het denkt zonder de sleutel van de ander er niet uit te kunnen.....

Hoeveel van ons houden ons afzijdig omdat anders de aandacht op ons komt te liggen en we bang zijn om dan bij 'een minderheid' te horen.......en 'minderheid' betekent: anders.....niet goed......

Daarna zag ik dat veel voetbalteams naar Auswits gingen en daar erg van onder de indruk waren......
Het Nederlandse team werd uit'gefloten'.....
daarna zie ik 'Respect' op de hesjes van de voetballers.........

We zitten nu in een soort gelijke energie van voor de tweede wereldoorlog,
wij als mensheid zijn bewuster geworden......of toch nog niet......
De komende tijd zullen we het zien:
in ons lichaam, in onze relaties, in onze omgeving, in de wereld....
Kunnen we de ommekeer maken in ons zelf, zien wie we zijn en gaan we daar voor staan
of horen we dan bij de minderheid en zijn we dan bang anders te zijn,
uit de boot te vallen, te worden vervolgd......

In de tweede wereld oorlog kregen de Joden de schuld, is nu Griekenland aan de beurt
of het Nederlands elftal?.......
hebben we een schuldige nodig of
is dat alleen maar
omdat er nog een deel in ons zit, dat bang is...
bang voor de confrontatie met dat deel, 
bang voor wat we tegenkomen
terwijl daaronder alleen maar liefde zit.......verbondenheid.....

Ons bewustzijn is groter geworden.....alleen
kunnen we het ook toepassen......?

Ik moet ineens denken aan de film die ik een aantal jaren geleden gezien heb
over een jongetje dat alleen is en zo graag wil spelen met de kinderen met de gestreepte pyjama's!
Als hij dit op een dag doet, komt hij nooit terug........

Heb je de moed om jou intuïtie te volgen,
ook al heb je het gevoel dan buiten de groep te worden geplaatst.....
Heb je de moed om vraagtekens te zetten bij je overtuigingen en je bewustzijn te vergroten en
het toe te passen?

Niemand heeft jou sleutel.....die zit in jou....
en jij mag hem zelf gebruiken.....

is je vertrouwen groot genoeg om dat te doen?
Wat mij betreft:
meestal en steeds meer,
maar nog lang niet altijd........

Berndien