Hallo allemaal
Elke dag hebben weer de keus van wond naar wonder te gaan.
De enige manier is de manier van JOU!!
Nu kun je denken: wat is dat dan: van wond naar wonder?!?
Is het dat je naar je wond hebt gekeken, er iets mee hebt gedaan
en dat jij je nu verwondert waarom het leven nog niet gaat zoals jij wil,
of
heb je naar je wond gekeken en 'het is over, het is weg!'?
'Hoe bedoel je, het is weg?!?'
'Eh, tja, ik weet het eigenlijk niet, waar ging het eigenlijk ook alweer over?!?'
Dit laatste is waar ik het over heb.
Van wond naar wonder ben je gegaan als je geen excuses meer zoekt,
als je ziet wat de wond je gebracht heeft en als je de pijn die daar bij hoorde
los hebt kunnen laten.
De vorige keer had ik het al over de 'quick fix'
NU kun je makkelijk van de quick fix naar het wonder gaan...
en.....
je kunt het ook makkelijk niet doen....
Wees eerlijk naar jezelf:
'Ik ben toch te druk om te sporten, daarom val ik niet af!'
'Gezond eten is veel te duur, dat kan ik niet betalen'
'Als ik maar afval, dan gaat alles goed'
'Ik eet geen suiker meer en dan....'
'De kranten en ander media geven alleen maar negatieve informatie, ik kijk er niet meer naar!'
'Als we maar een andere regering hadden, dan.....'
'Als de secret, meditatie, astrology, hypnose, bloesems, magneetproducten, Reiki, .....-vul maar in-
nu maar eens werkte dan......'
'Als mijn baas, mijn ex, mijn broer, mijn zus.....-vul maar in- nu maar eens respect toonde, dan.....'
Als je een van deze excuses gebruikt, weet dan dat je de kans krijgt om
van wond naar wonder te gaan en.....
de enige quick fix is:
kijken in jezelf, beseffen dat je bezig bent met overtuigingen van je jeugd,
ouders,voorouders en/of vorige levens.
Waarschijnlijk ben je bezig om geliefd te zijn, heb je van alles hebt gedaan om die liefde te krijgen,
zelf als het betekende, dingen doen die niet goed voor je waren.....
Ik hoorde een verhaal van een crèche: een kind mag wel verdrietig zijn, niet boos......
Misschien is dit wel een van de redenen dat we zoveel boosheid gespiegeld krijgen in de wereld:
mocht jij boos zijn als kind of was verdrietig een 'betere' emotie.......
Hoeveel kinderen, volwassene zijn niet boos als hun vader of moeder weggaat,
alleen.....verdrietig mag, boos zijn niet.....
vooral niet als het ook nog met dood te maken heeft......
Hoeveel onderdrukte boosheid moet er wel niet in 'de lucht' hangen,
in de lucht hangen omdat een onderdrukt deel van heel veel mensen naar heling, naar genezing snakt!!
Wat zou er gebeuren als wij dat deel van ons zelf genezen....als ieder van ons dat deed...
zou dat niet de basis van gezondheid
en wereldvrede kunnen zijn?
Ik zag een programma met een Turkse auteur, die crimineel was geweest:
in de gevangenis was hij gaan lezen, zocht hij moeilijke woorden op.
'Ik kom uit een milieu waar geen doelen waren, met 16 was ik 'opgegeven'.
Mijn vader zei: 'ga maar werken en betaal kostgeld'.
Met schoolreisjes mocht ik nooit mee, maar geld voor cognac was er altijd,
mijn citotoets was atheneum....
Geld...dat was belangrijk, daarom deed ik 'een klus' waar ik veel geld mee verdiende...
Toch zie ik dat ik door mijn vader, nu succes heb als schrijver. Ik haat mijn vader, vooral omdat ik zie dat ik op hem lijk...
Ik heb met hem gebroken: een vader moet emotioneel en financieel zijn kinderen bij staan zodat zij tot totale ontplooiing kunnen komen.'
Hoe moeilijk hij het ook had, hij was heel eerlijk......
bezig van wond naar wonder....
Just as it is as it is, doesn't mean it is as it should be....
Vergeven en loslaten...
Voor veel mensen een dooddoener en....ik kan me er iets bij voorstellen.
Hoe doe je dat dan??
De vorig maand kreeg ik veel kansen om delen in mij zelf op een dieper niveau te genezen.
Zoals zoveel mensen weet ik 'met mijn hoofd' wel hoe het zit,
alleen....emotioneel is het iets anders ;-)
'Toen wist je niet beter, je bent het op je beste gedaan, je was toen jonger, niet zo volwassen als nu.....'
tja, dat weet ik en toch....
Bij mij hielp het volgende:
Welke kwaliteiten wilde ik dat ik toen gehad had?
'Ik wilde dat ik naar mijn intuitie had geluisterd, dat ik krachtiger was, sterker, liefdevoller.....-vul maar in-........'
Toen ik dit uitsprak naar mezelf toe:
'Ik wou dat je toen de moed had om je intuitie te volgen, dat je sterker......-vul maar in- was.
De verwachting die ik van je had, laat ik nu los........
Ik accepteer dat ik toen was zoals ik was, dat was goed, het beste wat ik kon zijn.'
Hoeveel verwacht JIJ van jezelf? Wil je dat je 'verder' bent dan je bent?!?
Toch kwamen er ook nog delen naar boven die hier niet gevoelig voor waren...
Ik heb gevraagd om hulp
-een beschermengel, een overledene-
'iemand' die er voor mij kon zijn-
en gevraagd of zij de gevolgen van die situatie ongedaan willen maken.....
ongedaan voor IEDEREEN die hierbij betrokken waren.....
op elk niveau,
lichamelijk, relationeel, spiritueel, maatschappelijk en financieel....
Ineens WEET ik, VOEL ik dat er toen bescherming was.....
dat dit nodig was voor mij en voor de mensen om mij heen....
Bijzonder omdat ik toch ook nog zoiets had van
'iets is goed' en 'iets is slecht'.....
-wat kunnen we goed oordelen ;-)-
Bijzonder is dat dan 'je verhaal' 'het drama' ineens weg is, je moet zoeken om het te vinden en....
waarom zou je dat doen....
het is als in een vuilniszak graaien om te kijken wat je weg hebt gegooid...:
laat dat aan de vuilnismannen over!!
Werkt dit altijd?
Ja, ik denk/voel van wel,
er is wel een voorwaarde:
'heb je de verantwoordelijkheid genomen voor jou deel?!?'
Hoe wil jij dat het is?
Wil je echt van wond naar wonder, dan is er maar een weg -tenminste zo zie ik het..-
naar binnen kijken,
je verantwoordelijkheid nemen,
je emoties herkennen
en.....er doorheen.
En dan......
wees dankbaar voor de vele wonderen die 'ineens' op je pad komen :-)
Wees het licht dat je van binnen al bent!
Berndien
PS en......het mag makkelijk...
en.....je mag hulp vragen ;-)
Geniet!!!
Elke dag hebben weer de keus van wond naar wonder te gaan.
De enige manier is de manier van JOU!!
Nu kun je denken: wat is dat dan: van wond naar wonder?!?
Is het dat je naar je wond hebt gekeken, er iets mee hebt gedaan
en dat jij je nu verwondert waarom het leven nog niet gaat zoals jij wil,
of
heb je naar je wond gekeken en 'het is over, het is weg!'?
'Hoe bedoel je, het is weg?!?'
'Eh, tja, ik weet het eigenlijk niet, waar ging het eigenlijk ook alweer over?!?'
Dit laatste is waar ik het over heb.
Van wond naar wonder ben je gegaan als je geen excuses meer zoekt,
als je ziet wat de wond je gebracht heeft en als je de pijn die daar bij hoorde
los hebt kunnen laten.
De vorige keer had ik het al over de 'quick fix'
NU kun je makkelijk van de quick fix naar het wonder gaan...
en.....
je kunt het ook makkelijk niet doen....
Wees eerlijk naar jezelf:
'Ik ben toch te druk om te sporten, daarom val ik niet af!'
'Gezond eten is veel te duur, dat kan ik niet betalen'
'Als ik maar afval, dan gaat alles goed'
'Ik eet geen suiker meer en dan....'
'De kranten en ander media geven alleen maar negatieve informatie, ik kijk er niet meer naar!'
'Als we maar een andere regering hadden, dan.....'
'Als de secret, meditatie, astrology, hypnose, bloesems, magneetproducten, Reiki, .....-vul maar in-
nu maar eens werkte dan......'
'Als mijn baas, mijn ex, mijn broer, mijn zus.....-vul maar in- nu maar eens respect toonde, dan.....'
Als je een van deze excuses gebruikt, weet dan dat je de kans krijgt om
van wond naar wonder te gaan en.....
de enige quick fix is:
kijken in jezelf, beseffen dat je bezig bent met overtuigingen van je jeugd,
ouders,voorouders en/of vorige levens.
Waarschijnlijk ben je bezig om geliefd te zijn, heb je van alles hebt gedaan om die liefde te krijgen,
zelf als het betekende, dingen doen die niet goed voor je waren.....
Ik hoorde een verhaal van een crèche: een kind mag wel verdrietig zijn, niet boos......
Misschien is dit wel een van de redenen dat we zoveel boosheid gespiegeld krijgen in de wereld:
mocht jij boos zijn als kind of was verdrietig een 'betere' emotie.......
Hoeveel kinderen, volwassene zijn niet boos als hun vader of moeder weggaat,
alleen.....verdrietig mag, boos zijn niet.....
vooral niet als het ook nog met dood te maken heeft......
Hoeveel onderdrukte boosheid moet er wel niet in 'de lucht' hangen,
in de lucht hangen omdat een onderdrukt deel van heel veel mensen naar heling, naar genezing snakt!!
Wat zou er gebeuren als wij dat deel van ons zelf genezen....als ieder van ons dat deed...
zou dat niet de basis van gezondheid
en wereldvrede kunnen zijn?
Ik zag een programma met een Turkse auteur, die crimineel was geweest:
in de gevangenis was hij gaan lezen, zocht hij moeilijke woorden op.
'Ik kom uit een milieu waar geen doelen waren, met 16 was ik 'opgegeven'.
Mijn vader zei: 'ga maar werken en betaal kostgeld'.
Met schoolreisjes mocht ik nooit mee, maar geld voor cognac was er altijd,
mijn citotoets was atheneum....
Geld...dat was belangrijk, daarom deed ik 'een klus' waar ik veel geld mee verdiende...
Toch zie ik dat ik door mijn vader, nu succes heb als schrijver. Ik haat mijn vader, vooral omdat ik zie dat ik op hem lijk...
Ik heb met hem gebroken: een vader moet emotioneel en financieel zijn kinderen bij staan zodat zij tot totale ontplooiing kunnen komen.'
Hoe moeilijk hij het ook had, hij was heel eerlijk......
bezig van wond naar wonder....
Just as it is as it is, doesn't mean it is as it should be....
Vergeven en loslaten...
Voor veel mensen een dooddoener en....ik kan me er iets bij voorstellen.
Hoe doe je dat dan??
De vorig maand kreeg ik veel kansen om delen in mij zelf op een dieper niveau te genezen.
Zoals zoveel mensen weet ik 'met mijn hoofd' wel hoe het zit,
alleen....emotioneel is het iets anders ;-)
'Toen wist je niet beter, je bent het op je beste gedaan, je was toen jonger, niet zo volwassen als nu.....'
tja, dat weet ik en toch....
Bij mij hielp het volgende:
Welke kwaliteiten wilde ik dat ik toen gehad had?
'Ik wilde dat ik naar mijn intuitie had geluisterd, dat ik krachtiger was, sterker, liefdevoller.....-vul maar in-........'
Toen ik dit uitsprak naar mezelf toe:
'Ik wou dat je toen de moed had om je intuitie te volgen, dat je sterker......-vul maar in- was.
De verwachting die ik van je had, laat ik nu los........
Ik accepteer dat ik toen was zoals ik was, dat was goed, het beste wat ik kon zijn.'
Hoeveel verwacht JIJ van jezelf? Wil je dat je 'verder' bent dan je bent?!?
Toch kwamen er ook nog delen naar boven die hier niet gevoelig voor waren...
Ik heb gevraagd om hulp
-een beschermengel, een overledene-
'iemand' die er voor mij kon zijn-
en gevraagd of zij de gevolgen van die situatie ongedaan willen maken.....
ongedaan voor IEDEREEN die hierbij betrokken waren.....
op elk niveau,
lichamelijk, relationeel, spiritueel, maatschappelijk en financieel....
Ineens WEET ik, VOEL ik dat er toen bescherming was.....
dat dit nodig was voor mij en voor de mensen om mij heen....
Bijzonder omdat ik toch ook nog zoiets had van
'iets is goed' en 'iets is slecht'.....
-wat kunnen we goed oordelen ;-)-
Bijzonder is dat dan 'je verhaal' 'het drama' ineens weg is, je moet zoeken om het te vinden en....
waarom zou je dat doen....
het is als in een vuilniszak graaien om te kijken wat je weg hebt gegooid...:
laat dat aan de vuilnismannen over!!
Werkt dit altijd?
Ja, ik denk/voel van wel,
er is wel een voorwaarde:
'heb je de verantwoordelijkheid genomen voor jou deel?!?'
Hoe wil jij dat het is?
Wil je echt van wond naar wonder, dan is er maar een weg -tenminste zo zie ik het..-
naar binnen kijken,
je verantwoordelijkheid nemen,
je emoties herkennen
en.....er doorheen.
En dan......
wees dankbaar voor de vele wonderen die 'ineens' op je pad komen :-)
Wees het licht dat je van binnen al bent!
Berndien
PS en......het mag makkelijk...
en.....je mag hulp vragen ;-)
Geniet!!!
No comments:
Post a Comment