Hallo allemaal
Nog 2 maanden en dan is het alweer het einde van 2015.
Ik verwacht dat het onrustige maanden worden.
Nu kun je denken 'o je, wat vervelend' of 'dan zal er nog wel wat ouds opgeruimd mogen worden'.
Zelf denk ik het laatste…..
Durf je te voelen, door je angst heen….
Kun je je aanpassen of moet het op jou manier….
Je lijf geeft veel aan….
Een van mijn dagelijkse routines is 'een ochtend wandeling'.
Tijdens die meditatie wandelingen komt er van alles naar boven.
Deze week kwam 'Zuster Angela' naar boven.
Zuster Angela was de zus van mij oma.
Zij woonde en werkte in Burundi. Ze kwam eens in de paar
jaar naar Nederland en bracht dan prachtige dingen mee:
schilderijen, houtsnijwerk, sieraden en…
ze logeerde bij haar broers en zussen.
Mijn opa en oma verzamelden 'oude' kleding
die ze opstuurden naar haar.
Dat werd gedaan in papieren zakken:
dat was beter dan in dozen, want…..
dan werd het niet zo snel gestolen…..
Vaak kijken we naar de buitenkant
en vergeten we daardoor wel eens op het verkeerde been gezet kunnen worden…
Net als die papieren zakken,
kijken we soms ook naar mensen
met een oordeel…..
weten we niet
dat 'ze goud waard' zijn….
Zij vertelde dat de mensen de kleren niet gratis kregen.
Ik vond dat eigenlijk raar: ze kregen ze toch ook gratis?!?
Zij vertelde toen, dat mensen er geen waarde aan hechten als het gratis was.
Ze hoefden niet veel te betalen,
ze konden ook betalen met houtsnijwerk, sieraden etc.
Het belangrijkste was: het hebben van waarde…..
en ook van Eigenwaarde…..
Misschien was dat nog wel belangrijker:
ze waren geen slachtoffer,
hun kwaliteiten konden ze ruilen voor…oa.kleding
Deze week kwam er een filmpje voorbij
http://www.adweek.com/adfreak/watch-people-other-industries-react-hilariously-being-asked-free-spec-work-167945
Een filmpje over eigenwaarde:
hoe ga jij met je kwaliteiten om?
Hoe is het met jouw eigenwaarde?
11 nov. is er een nieuwe maan in Schorpioen:
heb je de moed om in jezelf te kijken en….
kun je ontvangen, geld/liefde aantrekken
of…..-nog- niet…….
Zuster Angela was een 'katholieke non',
ze 'bekeerde' mensen,
leerde ze over de bijbel,
praktisch: liefde, respect voor elkaar.
Ze had een andere kijk op het geloof gekregen:
het ging over liefde, respect….
Toen ze hoorde dat ik een relatie had
en dat ik hem ontmoet had in Oman,
was haar reactie naar mijn vader:
'Het is toch geen zwarte? Niet dat ze niet goed zijn,
alleen: ze zijn anders. Op de lange duur gaat dat niet goed!'
Hoe kwam het dat ze dit zei?
Ze vond de tijd in Nederland altijd te lang,
ze keek uit om weer terug te gaan en toch…….
Ik schrok toen ik het hoorde en kreeg
begrip toen ik hoorde waarom ze deze reactie had gegeven...
In Burundi zijn er 2 stammen, de Hutu's en Tutsi's.
Zij vertelde dat er elke keer na een tijd van vrede,
van samenleven en samen werken
er een tijd van oorlog kwam.
Een tijd waarin ze 'alles vergaten wat ze geleerd hadden'
en….elkaar weer doodden…..
..weer terug gingen naar een
oude overtuiging: we zijn verschillend en de ander is 'fout'!
Als ik er nu naar kijk,
dan zie ik daar een spiegel voor ons allemaal…..
We kunnen aan de oppervlakte in balans lijken,
gelukkig zijn, vredelievend zijn, alleen…..
als de basis niet stevig is,
dan ga je weer terug naar deze pijn…..
Hoe meer je dit deel onderdrukt,
hoe onverwachter het naar boven komt….
Het kan in de vorm van oorlog,
het kan in de vorm van vechtscheidingen,
het kan in de vorm van ontstekingen,
van pijn of zelfs kanker….
Zuster Angela leerde de vrouwen daar naaien,
zodat ze voor zichzelf konden zorgen:
'geen vis geven maar een hengel'
Op dit moment is Anne in Tanzania:
meehelpen om een vluchtelingen kamp op te zetten
voor mensen uit Burundi…..
De zoveelste oorlog daar tussen de Hutu's en Tutsi's……
Hoelang zou dit moeten doorgaan?
Zou het zolang moeten tot we de moed hebben
om in onszelf te kijken en de pijn aan te gaan?
Zolang, totdat we beseffen dat we allemaal Een zijn
en dat we aan elkaar laten zien,
wat we zelf nog niet in ons zelf kunnen zien?
Zolang tot we beseffen dat net als een spiegel:
WIJ iets moeten doen als we iets anders willen zien
in die spiegel/buitenwereld…..
dat die spiegel geen vrede kan laten zien
als er nog geen vrede in ons is…..
Mijn wens voor de nieuwe maan op 11 november:
'Dat we de moed hebben om onze pijn aan te gaan.
Dat we vertrouwen hebben dat we alle kracht in ons hebben om dat te doen.
Dat we mensen om ons heen hebben,
die er zijn als we ze nodig hebben.
Dat we genoeg vertrouwen hebben om te Weten
dat alles wat op ons pad komt,
ons helpt naar dat wat ons geboorterecht is:
Overvloed, onvoorwaardelijke liefde en vrede.
Dat dit pad zo makkelijk mogelijk mag voor iedereen.'
https://www.youtube.com/watch?v=RwUGSYDKUxU
Houd van jezelf
Berndien
Nog 2 maanden en dan is het alweer het einde van 2015.
Ik verwacht dat het onrustige maanden worden.
Nu kun je denken 'o je, wat vervelend' of 'dan zal er nog wel wat ouds opgeruimd mogen worden'.
Zelf denk ik het laatste…..
Durf je te voelen, door je angst heen….
Kun je je aanpassen of moet het op jou manier….
Je lijf geeft veel aan….
Een van mijn dagelijkse routines is 'een ochtend wandeling'.
Tijdens die meditatie wandelingen komt er van alles naar boven.
Deze week kwam 'Zuster Angela' naar boven.
Zuster Angela was de zus van mij oma.
Zij woonde en werkte in Burundi. Ze kwam eens in de paar
jaar naar Nederland en bracht dan prachtige dingen mee:
schilderijen, houtsnijwerk, sieraden en…
ze logeerde bij haar broers en zussen.
Mijn opa en oma verzamelden 'oude' kleding
die ze opstuurden naar haar.
Dat werd gedaan in papieren zakken:
dat was beter dan in dozen, want…..
dan werd het niet zo snel gestolen…..
Vaak kijken we naar de buitenkant
en vergeten we daardoor wel eens op het verkeerde been gezet kunnen worden…
Net als die papieren zakken,
kijken we soms ook naar mensen
met een oordeel…..
weten we niet
dat 'ze goud waard' zijn….
Zij vertelde dat de mensen de kleren niet gratis kregen.
Ik vond dat eigenlijk raar: ze kregen ze toch ook gratis?!?
Zij vertelde toen, dat mensen er geen waarde aan hechten als het gratis was.
Ze hoefden niet veel te betalen,
ze konden ook betalen met houtsnijwerk, sieraden etc.
Het belangrijkste was: het hebben van waarde…..
en ook van Eigenwaarde…..
Misschien was dat nog wel belangrijker:
ze waren geen slachtoffer,
hun kwaliteiten konden ze ruilen voor…oa.kleding
Deze week kwam er een filmpje voorbij
http://www.adweek.com/adfreak/watch-people-other-industries-react-hilariously-being-asked-free-spec-work-167945
Een filmpje over eigenwaarde:
hoe ga jij met je kwaliteiten om?
Hoe is het met jouw eigenwaarde?
11 nov. is er een nieuwe maan in Schorpioen:
heb je de moed om in jezelf te kijken en….
kun je ontvangen, geld/liefde aantrekken
of…..-nog- niet…….
Zuster Angela was een 'katholieke non',
ze 'bekeerde' mensen,
leerde ze over de bijbel,
praktisch: liefde, respect voor elkaar.
Ze had een andere kijk op het geloof gekregen:
het ging over liefde, respect….
Toen ze hoorde dat ik een relatie had
en dat ik hem ontmoet had in Oman,
was haar reactie naar mijn vader:
'Het is toch geen zwarte? Niet dat ze niet goed zijn,
alleen: ze zijn anders. Op de lange duur gaat dat niet goed!'
Hoe kwam het dat ze dit zei?
Ze vond de tijd in Nederland altijd te lang,
ze keek uit om weer terug te gaan en toch…….
Ik schrok toen ik het hoorde en kreeg
begrip toen ik hoorde waarom ze deze reactie had gegeven...
In Burundi zijn er 2 stammen, de Hutu's en Tutsi's.
Zij vertelde dat er elke keer na een tijd van vrede,
van samenleven en samen werken
er een tijd van oorlog kwam.
Een tijd waarin ze 'alles vergaten wat ze geleerd hadden'
en….elkaar weer doodden…..
..weer terug gingen naar een
oude overtuiging: we zijn verschillend en de ander is 'fout'!
Als ik er nu naar kijk,
dan zie ik daar een spiegel voor ons allemaal…..
We kunnen aan de oppervlakte in balans lijken,
gelukkig zijn, vredelievend zijn, alleen…..
als de basis niet stevig is,
dan ga je weer terug naar deze pijn…..
Hoe meer je dit deel onderdrukt,
hoe onverwachter het naar boven komt….
Het kan in de vorm van oorlog,
het kan in de vorm van vechtscheidingen,
het kan in de vorm van ontstekingen,
van pijn of zelfs kanker….
Zuster Angela leerde de vrouwen daar naaien,
zodat ze voor zichzelf konden zorgen:
'geen vis geven maar een hengel'
Op dit moment is Anne in Tanzania:
meehelpen om een vluchtelingen kamp op te zetten
voor mensen uit Burundi…..
De zoveelste oorlog daar tussen de Hutu's en Tutsi's……
Hoelang zou dit moeten doorgaan?
Zou het zolang moeten tot we de moed hebben
om in onszelf te kijken en de pijn aan te gaan?
Zolang, totdat we beseffen dat we allemaal Een zijn
en dat we aan elkaar laten zien,
wat we zelf nog niet in ons zelf kunnen zien?
Zolang tot we beseffen dat net als een spiegel:
WIJ iets moeten doen als we iets anders willen zien
in die spiegel/buitenwereld…..
dat die spiegel geen vrede kan laten zien
als er nog geen vrede in ons is…..
Mijn wens voor de nieuwe maan op 11 november:
'Dat we de moed hebben om onze pijn aan te gaan.
Dat we vertrouwen hebben dat we alle kracht in ons hebben om dat te doen.
Dat we mensen om ons heen hebben,
die er zijn als we ze nodig hebben.
Dat we genoeg vertrouwen hebben om te Weten
dat alles wat op ons pad komt,
ons helpt naar dat wat ons geboorterecht is:
Overvloed, onvoorwaardelijke liefde en vrede.
Dat dit pad zo makkelijk mogelijk mag voor iedereen.'
https://www.youtube.com/watch?v=RwUGSYDKUxU
Houd van jezelf
Berndien
No comments:
Post a Comment