Begin december gaat Saturnus
-die planeet van verantwoordelijkheid....
die 'wil dat je geduld hebt'
en kan zorgen dat je je wat somber voelt-
in een nieuw teken.
Dit gebeurt elke 2 jaar en elke keer wordt er een ander deel in ons geactiveerd.
Toch is het dit keer van groter belang!
Dit keer komt het op hetzelfde punt als waar in 2008 Pluto kwam.
Dat jaar was het begin van een grote verandering, een transformatie.
Transformatie is niet zomaar een verandering, het is een totale verandering.
Een verandering die zorgt dat wat niet goed meer is weg moet.....
het kan niet meer anders.
De bankencrises gaf aan dat er op een andere manier met geld om gegaan moest worden.
Energetisch is geld dezelfde energie als kracht en liefde....
De economie gaat weer beter....zo lijkt het....
ik hoop dat het ook zo is, dat het vanuit kracht en liefde is en....
Hoe is dat bij ons? Wat is er bij ons getransformeerd en....
is dit ook vanuit kracht en liefde?
In 2011 kwam er nog een andere planeet bij: Uranus.
De planeet van onrust, onverwachte situaties, van authentiek en vrij zijn.
Het was het begin van de Arabische lente.
Leiders die onderdrukten werden niet meer geaccepteerd,
jongeren wilden een nieuw leven, vrij zijn, uniek zijn.
Ondertussen weten we dat het -nog- niet helemaal gelukt is....
dat er nog onderdrukking is en slachtoffers.......
en ook dat mensen compassie tonen, meeleven aan de ene kant
en dat er extremen opstaan aan de andere kant....
-Neptunus ging in 2011 ging ook in een ander teken-
Net voor dat het licht wordt is het extra donker......
Veel mensen werden hiermee geconfronteerd en
nog steeds. Dit jaar vooral op persoonlijk vlak.
Jupiter raakte Pluto en Uranus dit jaar,
zodat we konden ervaren
waar in ons eigen leven nog genezing nodig was:
waar waren we zelf nog niet authentiek?
We werden/worden geconfronteerd met plotselinge, onverwachte situaties
die ons helpen om En vrij te zijn EN ons te verbinden.......
Authentiek te zijn in relaties.
Mensen om ons heen spiegelen emoties/situaties in onszelf,
emoties/situaties waar nog pijn zit.....
pijn die we nog niet los kunnen/willen laten.
We krijgen de keus: blijven we slachtoffer of stappen we daar uit.
Zoals het Syrische meisje zei:
'Hoelang blijf ik nog vluchteling? Ik ben gewoon een meisje van 12!'
Ons patroon om 'de schuld te geven aan' is het vasthouden aan slachtoffer zijn en.....
dat is niet de bedoeling.
-Een mooie spiegel voor de wereld is president Trump,
kan een mooi afleidingsmechanisme zijn om niet naar ons zelf te kijken...-
Zelf zat ik in een netwerk dat niet meer klopte en veranderen moest,
mijn werk en woonplek veranderde
en in de jaren daarna ook mijn familieleven en mijn overtuigingen.
Op dit moment wordt mijn praktijk gerenoveerd en ben ik gevraagd om mee te werken aan het opzetten van Nederlands onderwijs in Riyadh.
Leuk....als ik het wel kan doen op mijn manier
en het past in al de andere dingen die ik doe...
In Saoedi Arabie leek de Arabische lente niet te spelen,
terwijl de grootste bevolkingsgroep de jongeren zijn.
Natuurlijk speelt er van alles en toch zie je er niet heel veel van:
wanneer zou dat komen?
Vandaag kwam het bericht dat vrouwen volgend jaar mogen autorijden :-),
een mooi begin. Zou het hier zonder oorlog kunnen gebeuren?
En toch.....hoe zit het met Saoedi Arabie en Jemen?!?
Overstromingen, orkanen en aardbevingen....
Spiegels voor ons.
Waar mag jij nog iets loslaten?
Waar neem jij nog niet jouw verantwoordelijkheid?
Heeft het te maken met je lichaam, je relaties,
de maatschappij, financieel of in je geest?
Is er nog transformatie nodig of alleen kleine veranderingen?
We zijn bijna bij de laatste 3 maanden van het jaar:
misschien goed om nog even te kijken hoe het is
en daar waar nodig veranderingen aan te brengen.
Houd van jezelf,
je bent krachtiger dan je denkt!
