Hallo allemaal
Op de dag dat de lente begint en we zelf ook stil staan bij een nieuwe periode besef ik hoe bijzonder dat is op dit moment.
We zijn wereldwijd met een nieuw begin bezig, bevrijding van oude systemen en dat kan alleen als het oude achtergelaten is.
Is dat achtergelaten en hoe zit dat dan?
Voor veel mensen is maart een tijd waar oude issues nog even naar boven kwamen: zelf merkte ik dit ook! Het is/was alsof we nog even mochten kijken naar kleine restjes, 'stukjes wortel' die nog blijven zitten waren.
'Dit heb ik toch allang verwerkt' 'Hier heb ik toch al zovaak naar gekeken'.........en toch......er zat nog een klein stukje. Een stukje dat ego gevoelig lag, een stukje waarin je getest werd en waar je iets van mocht leren wat nog niet helemaal geleerd was.....Wil je daar naar kijken of 'hier kijk ik niet meer naar want dat ken ik al'......
Onze ziel weet precies wat we hier op aarde komen doen, weet onze hoogste potentie. De enige uitdaging: het kan alleen iets doen als wij het vragen.
Nu zou je kunnen denken: 'ik vraag toch en....er komen allerlei vervelende dingen op mijn pad!'
Onze ziel ziet dit niet als vervelende dingen. Het ziet ons vragen als hulp om die delen in ons te helpen genezen, die genezing nodig hebben.
Het zorgt voor situaties in dit leven, uitdagingen, zodat we kunnen vergeven en verder kunnen gaan, ons leven kunnen creeren zoals wij dat willen.
Ons ego -wat we natuurlijk ook nodig hebben om te overleven hier op aarde, alleen heb ik het niet over dat gezonde ego!- reageert vanuit het verleden.
De situaties die onze ziel op ons pad laat komen helpen om een gezond ego te krijgen! Dat ego 'denkt' nog steeds dat het in dat verleden is en beschermt je op dezelfde manier als het je beschermt heeft als kind/in een vorig leven/als puber etc. Het blijft in het verleden totdat het beseft dat het daar niet meer is......en kan vergeven.
We komen dan bij het hart terecht. Het hart kan dan weer op nieuw voelen, onvoorwaardelijk lief hebben en de emoties -die vooral met je buik/je 2de chakra te maken hebben- loslaten.
We zien dit met groepen mensen die onderdrukt zijn, met leiders die dit niet willen zien en leiders die hier naar willen kijken.
Kunnen we vergeven, DAN, en alleen DAN kun je beginnen met creeren, zelf bepalen wat je graag wil, wat je ziel wil.
Je kunt dan het leven leiden waarvoor je geboren bent, een leven van overvloed.
Kun je niet vergeven en blijf je vragen, dan zorgt je ziel dat je leersituaties blijft krijgen, want.....het wil graag dat je geneest en....dit is de manier......
Het ego kan niet anders dan vanuit het verleden reageren totdat het beseft daar niet meer te zijn, DAN kan het je stevigheid geven om te zorgen dat je alles wat je wil hier op aarde neer kunt zetten vanuit liefde naar je zelf en anderen.
Ik ken veel mensen die een visionboard/life cycle plan maken. Ze gaan er vanuit dat ze het doen vanuit hun ziel en......dat doen ze ook.
Ik zie veel van die mensen teleurgesteld zijn omdat het 'niet uitkomt'.......voor deze mensen: 'waar kun je nog niet vergeven, waar bepaalt je ego nog, dat ego dat vanuit uitdagende tijden uit het verleden reageert......'
Heb de moed om te kijken waar dat zit en besef dat je op de goede weg zit: je ziel zorgt steeds weer voor leermomenten. Het gaat hiermee door tot dat deel genezen is.
Iemand zei ooit eens 'als je steeds het zelfde doet en dan verwacht dat er een andere uitkomst komt, ben je dom bezig.....'
Voor mij is het niet echt dom, het is alleen een gebrek aan bewustzijn.
Ik had een consult met iemand die kinderen begeleidde met huiswerk. Ze is hier heel goed in. Toen ik haar vroeg hoe ze dat deed, zei ze: 'ik doe het steeds op een andere manier, net zolang tot ze het snappen'. Toen ik dat gebruikte voor iets in haar leven, zag ze dat zij voor haar zelf heel streng was en......steeds 1 manier gebruikte, terwijl ze allang wist dat die niet werkte......Hoevaak doen we op 1 gebied van ons leven precies dat, dat andere gebieden in ons leven ook nodig hebben, alleen......'zien' we dat niet....
Voor mij is het steeds weer kijken. Waar, op welk gebied in mijn leven wil ik niet-misschien beter: wil mijn ego niet...- kijken, wat is mijn zwaktste schakel.
Is het mijn bewustzijn?
Zie ik dingen niet helder? Boeken, films, inspirerende mensen kunnen je dan helpen!
Is het mijn lichaam?
Zorg ik hier goed voor? Krijgt het wat het nodig heeft? Hoe liefdevol en dankbaar ben ik hiervoor of oordeel ik over mezelf?
Is het mijn relatie?
Ben ik eerlijk naar mezelf en de ander? Zitten daar nog angsten? Het boek commited, het vervolg van eat, love, pray is een aanrader....
Is het de maatschappij?
Welk aandeel heb ik daarin? Ben ik blij met mijn werk? Kan ik mezelf zijn of legt iemand anders mij iets op?
Zo hoorde ik deze week iemand zeggen: 'ik moet dat toch wel doen om haar te helpen, want zij heeft zoveel geinvesteerd!'Toen ik haar vroeg: 'en jij dan? Wie is er dan voor jou?' werd ze stil, alsof ze daar nog niet over na gedacht had......en dan komen we vanzelf bij..
De financiele pijler? Ben jij zelf het waard om te ontvangen of zijn er nog steeds overtuigingen dat dat niet kan en zorgt je ziel nog steeds voor uitdagingen omdat je ego nog steeds niet kan vergeven, nog steeds reageert vanuit het verleden.........
Als we geleerd hebben van de uitdagingen en dat deel dat genezen mocht worden is genezen, dan kun je creeren, dat leven neerzetten wat je wil.
Egypte is daar mee bezig, Japan is daar mee bezig, Libie is daar mee bezig en.......ook heel veel landen waar het niet zo extreem is, zijn daar mee bezig.
Wij met zijn allen zijn daar mee bezig......hoe extreem het is, hangt af van ons bewustzijn.
In hoeverre is ons ego bereid om het verleden los te laten en een gezond ego te worden.
Wat een bijzondere tijd is het nu! Een uitdagende tijd ook!
Op deze eerste lente dag schijnt de zon: Straal en laat je zelf zien. Jou unieke kracht heeft niemand en....is belangrijk voor iedereen!!
Op 28 maart heb ik nog 2 plekken voor mensen die graag willen voelen hoe de nieuwe roll out matras is: nieuwe technieken zijn hierin gebruikt. Voor mij was het lastig woorden te vinden wat het doet. 'Je wordt gedragen' is hoe ik het nu beschrijf, heel bijzonder. Een roll out dag heb ik gehad en iedereen had dezelfde ervaring, vandaar dat ik nog een extra dag heb ingepland. 14 april is ook zo'n dag, alleen die is in Qatar.
Daar zijn de komende tijd ook cursussen Astrologie en werken met energie/Reiki.
Consulten kunnen via skype de komende tijd en gewoon in Qatar.
Wil je graag meer informatie: mail me dan.
Ik wens jullie een zonnige tijd toe en....wees dankbaar voor de lessen die je ziel je stuurt.
Dankbaarheid maakt het ego wat toegankelijker zodat het makkelijker kan vergeven zodat jij het leven kunt creeren zoals jij dat wil!
Houd van jezelf
Berndien
Monday, 21 March 2011
Tuesday, 15 March 2011
maart 2011 Aardbeving, Tsunami en de otto.
Hallo allemaal
Op de dag dat Uranus in ram ging was er de aardbeving en Tsunami in Japan. Wat verwoestend en krachtig kan water dan zijn.
Nu het water weg is zie je wat het allemaal op zijn weg mee heeft genomen. Nu zijn er heel wat mensen handen nodig om dat op te ruimen.
Gisteren hoorde ik dat de toekomst er goed uit ziet voor de mensen die daar wonen. Natuurlijk is het vreselijk wat ze mee hebben gemaakt.
Veel hebben familie, vrienden verloren. Toch blijkt uit het verleden dat de mensen die er nog zijn een betere toekomst krijgen. Een van de redenen is dat Japan een rijk land is en dat ze voorbereid zijn op natuurrampen. De mensen zijn ook rustig, gedisciplineerd, zelfs tijdens een ramp als deze.
Hoe zit dit met ons? Zijn wij ook zo rustig en gedisciplineerd als er in ons een aardbeving plaats vindt? Laten we onze emoties toe en alles wat oud is meespoelen?
Ik denk dat dit laatste meestal wel gebeurd, maar dan.........ruimen we de zooi op en bouwen we iets nieuws of laten we nog restjes liggen......
In het persoonlijke vlak heb ik een aantal aardbevingen gehad, hebben emoties heel wat weggesleurd en gespoeld. De puin die overbleef had ik -dacht ik- aardig opgeruimd.
Dat klopt ook. Ik kreeg een prachtige aanwijzing dit weekend: er kwam 3 keer een gele vlinder naar me toe, die alle 3 keren op mij ging zitten.
Transformatie.
Nu kan ik in een ruimte zijn met mensen en de negatieve energie laten, het komt niet meer binnen.
Toch merkte ik dat mijn ogen wat irriteerden: wat zag ik liever niet wilde zien en....moest ik er iets mee? Welke restjes 'puin' lag er nog?
Net na kerst schreef ik een nieuwsbrief over de bijna brand die ik had met een gloeiend kooltje in de stofzuigerzak. Dat verhaal kreeg gisteren nog een staartje.
Gisterenavond kreeg ik ineens het gevoel 'nu! ga ik naar bed'. Het was nog vroeg en toch volgend ik mijn gevoel. Terwijl ik naar boven loop zie ik ineens dat de otto in brand staat.
De vlammen kwamen van onderuit de ton. Hij staat naast een natuurlijke heg en ik moest snel bedenken wat te doen. Brandweer bellen zou te lang duren, dus snel emmers water vullen en blussen. Na 5 emmers was het vuur uit en ben ik nog even op gebleven om te kijken of het uit bleef.
Het was een schok. We hebben 5 1/2 jaar geleden een grote brand gehad en dat kwam even terug. Natuurlijk heb ik er energetisch naar gekeken, alleen kwam ik niet bij de kern.
Ik ben naar bed gegaan en werd vroeg wakker en mijn aandacht ging nog even teruggegaan naar de brand van gisteren.
Er waren nog steeds oude patronen, 'puin' waar ik steeds weer aandacht aan gaf. Nu is het verbrand, weg. Net als 5 1/2 jaar geleden is er nu tijd voor iets nieuws.
Terwijl het besef er kwam, kwamen ook egostukken naar voren: 'wat zullen mensen er wel niet van vinden' en 'wordt JIJ wel gezien dan!' en ineens merkte ik dat dat niet meer belangrijk was. Dat wat weg is, moest ook weggaan......anders was het er nog wel! Nu is er ruimte voor iets nieuws.
Uranus in ram: bevrijding van het oude zodat je op een nieuwe manier verder kunt.
We krijgen allemaal te maken met oude restjes. Veel van jullie zullen dat ook wel merken. Je hebt het gevoel dat je 'dat toch allang hebt verwerkt en opgelost!' en dan blijkt het toch weer naar boven te komen. Het is alsof 'de wortel' er ook uit moet.
Waar zit het bij jou? Ook op het persoonlijke vlak, of is het het lichamelijke, relationele, maatschappelijke vlak en......wat doe je ermee?
Wil je het nog vasthouden en laat je Uranus zijn werk doen of kies je zelf voor jou unieke weg, jou vrijheid?
Beide is goed, de gevolgen zijn alleen anders.....
Voor degene die met energie/Reiki werken: Japan kan deze energie heel goed gebruiken en samen dit sturen helpt hen en daardoor ook ons!
Geniet!
Op de dag dat Uranus in ram ging was er de aardbeving en Tsunami in Japan. Wat verwoestend en krachtig kan water dan zijn.
Nu het water weg is zie je wat het allemaal op zijn weg mee heeft genomen. Nu zijn er heel wat mensen handen nodig om dat op te ruimen.
Gisteren hoorde ik dat de toekomst er goed uit ziet voor de mensen die daar wonen. Natuurlijk is het vreselijk wat ze mee hebben gemaakt.
Veel hebben familie, vrienden verloren. Toch blijkt uit het verleden dat de mensen die er nog zijn een betere toekomst krijgen. Een van de redenen is dat Japan een rijk land is en dat ze voorbereid zijn op natuurrampen. De mensen zijn ook rustig, gedisciplineerd, zelfs tijdens een ramp als deze.
Hoe zit dit met ons? Zijn wij ook zo rustig en gedisciplineerd als er in ons een aardbeving plaats vindt? Laten we onze emoties toe en alles wat oud is meespoelen?
Ik denk dat dit laatste meestal wel gebeurd, maar dan.........ruimen we de zooi op en bouwen we iets nieuws of laten we nog restjes liggen......
In het persoonlijke vlak heb ik een aantal aardbevingen gehad, hebben emoties heel wat weggesleurd en gespoeld. De puin die overbleef had ik -dacht ik- aardig opgeruimd.
Dat klopt ook. Ik kreeg een prachtige aanwijzing dit weekend: er kwam 3 keer een gele vlinder naar me toe, die alle 3 keren op mij ging zitten.
Transformatie.
Nu kan ik in een ruimte zijn met mensen en de negatieve energie laten, het komt niet meer binnen.
Toch merkte ik dat mijn ogen wat irriteerden: wat zag ik liever niet wilde zien en....moest ik er iets mee? Welke restjes 'puin' lag er nog?
Net na kerst schreef ik een nieuwsbrief over de bijna brand die ik had met een gloeiend kooltje in de stofzuigerzak. Dat verhaal kreeg gisteren nog een staartje.
Gisterenavond kreeg ik ineens het gevoel 'nu! ga ik naar bed'. Het was nog vroeg en toch volgend ik mijn gevoel. Terwijl ik naar boven loop zie ik ineens dat de otto in brand staat.
De vlammen kwamen van onderuit de ton. Hij staat naast een natuurlijke heg en ik moest snel bedenken wat te doen. Brandweer bellen zou te lang duren, dus snel emmers water vullen en blussen. Na 5 emmers was het vuur uit en ben ik nog even op gebleven om te kijken of het uit bleef.
Het was een schok. We hebben 5 1/2 jaar geleden een grote brand gehad en dat kwam even terug. Natuurlijk heb ik er energetisch naar gekeken, alleen kwam ik niet bij de kern.
Ik ben naar bed gegaan en werd vroeg wakker en mijn aandacht ging nog even teruggegaan naar de brand van gisteren.
Er waren nog steeds oude patronen, 'puin' waar ik steeds weer aandacht aan gaf. Nu is het verbrand, weg. Net als 5 1/2 jaar geleden is er nu tijd voor iets nieuws.
Terwijl het besef er kwam, kwamen ook egostukken naar voren: 'wat zullen mensen er wel niet van vinden' en 'wordt JIJ wel gezien dan!' en ineens merkte ik dat dat niet meer belangrijk was. Dat wat weg is, moest ook weggaan......anders was het er nog wel! Nu is er ruimte voor iets nieuws.
Uranus in ram: bevrijding van het oude zodat je op een nieuwe manier verder kunt.
We krijgen allemaal te maken met oude restjes. Veel van jullie zullen dat ook wel merken. Je hebt het gevoel dat je 'dat toch allang hebt verwerkt en opgelost!' en dan blijkt het toch weer naar boven te komen. Het is alsof 'de wortel' er ook uit moet.
Waar zit het bij jou? Ook op het persoonlijke vlak, of is het het lichamelijke, relationele, maatschappelijke vlak en......wat doe je ermee?
Wil je het nog vasthouden en laat je Uranus zijn werk doen of kies je zelf voor jou unieke weg, jou vrijheid?
Beide is goed, de gevolgen zijn alleen anders.....
Voor degene die met energie/Reiki werken: Japan kan deze energie heel goed gebruiken en samen dit sturen helpt hen en daardoor ook ons!
Geniet!
Thursday, 3 March 2011
FW: maart 2011 Khadaffi en de dhow met de speedboat.
Hallo allemaal
Dictators komen in verschillende verschijningen.
De afgelopen dagen is Khadaffi regelmatig op tv geweest en de wereld keek verbaasd toe: hoe kon iemand zo in ontkenning leven! Ziet hij niet wat er om hem heen gebeurd?! Mubarrak erkende het tenminste!
Toch is Khadaffi ook een spiegel voor ons! Hoe realistisch staan wij in ons eigen leven? Zien wij 'Khadaffi's' in onze omgeving en in ons eigen leven?
Toen ik hier naar ging kijken kwamen er beelden van 'leiders' naar voren die ik in mijn leven ken. Mensen die ook niet zien wat er gebeurd met 'hun mensen' en zichzelf helemaal goed vinden en dat zijn ze ook.....als je het vanuit hun visie bekijkt! Zij hebben ook nog steeds aanhangers, al wordt die groep kleiner.
Er is mij wel eens gevraagd hoe dat dan kan: 'als het niet goed is, kan iemand toch niet aanblijven!'
Voor mij zijn deze mensen hier op aarde om ons in onze kracht te zetten!
Als wij 'wakker' worden, inzicht krijgen, dan hebben we de keus: staan we op en pakken we onze eigen kracht op, of willen we toch liever weer gaan slapen......
Soms kies je voor het laatste omdat dat het makkelijkst lijkt in eerste instantie.
Toch is iedereen hier op aarde om zijn unieke talent hier neer te zetten en....je ziel is sterker dan oude patronen......
Je zult net zolang die mensen tegen komen totdat je het besluit neemt om op te staan en je eigen pad te gaan.
Het bijzondere is, dat als je dat gaat doen, je anderen tegenkomt die ook die stap hebben gezet.
De tijd voordat je die stap zet is een uitdaging...je voelt je alleen, hebt het gevoel dat je mensen moet loslaten en....je weet niet wat er komt...Het boek van Paul Ferrini, terug naar onschuld is een goed boek als je in deze fase zit.
Je weet of je erdoor bent als je dankbaar kunt zijn voor de rol die die persoon heeft gespeeld. Als er nog boosheid zit dan zou je nog kunnen kijken waar die vandaan komt: het heeft altijd te maken met iets in je eigen leven.....vaak met schuldgevoel.......
Hoe zit dat met mijzelf?
Als ik kijk naar de realiteit, dan ziet het er uit alsof ik denk dat ik nog voor iets moet strijden, iets moet bewijzen......waarom zou ik anders MIJN tijd zovaak inleveren voor anderen? Zijn zij belangrijker dan ik, ben ik onmisbaar?
Illusies......een Khadaffi......Daar ga ik deze maand eens naar kijken! -ik ben in Nederland en heb nog een paar plekken voor een consult: deze keer heb ik ze gepland en......de rest van de tijd is voor mij.......-
Hoe zit het met jou Khadaffi's?
Hoe is het met je lichaam? Heb je 'geen tijd' om te sporten, bewegen en heb je wel tijd om voor de tv 'te hangen'?
Hoe is het met je relatie? Heb je gesprekken met elkaar waar je onzeker over bent of over dingen waar je anders over denkt? Of lijkt het voor de buitenwereld helemaal goed en kijk je samen tv, ga je naar verjaardagen en praat je over anderen......
Hoe is het met de relatie met jezelf? Gun je jezelf iets moois wat niemand ziet, hoort omdat het voor jou is, of doe je wat men van jou verwacht: blijf je de vrolijke noot in gezelschap omdat ze dat van je verwachten al voel je je rot......blijf je klaarstaan voor anderen terwijl je zo graag zou willen dat iemand voor jou klaar zou staan...
Hoe is het met je werk? Ga je de confrontatie aan omdat dat beter zou zijn voor jou, je team, het bedrijf of ga je door met de sleur want 'zo is het toch ook nog wel te doen'
Hoe sta je in de wereld: 'wat een gedoe, overal onrust' en zie je het als buiten jezelf of wil je eerlijk kijken wat het jou te zeggen heeft?
Khadaffi.....een mooie spiegel....
Toch zie je dat hij nu van alles doet om controle te krijgen, zelfs met veel geweld.....de Khadaffi's in je leven kunnen dat ook doen.....
niet meer eten om af te vallen, een hartaanval......het hebben van een verhouding,moord.....het buitensluiten van collega's/pesten op welke manier ook, spirituele principes misbruiken.....
Afgelopen week is Loes op bezoek geweest in Qatar. Natuurlijk doe je dan allerlei dingen die bij het land horen. Zo ook een Dhow trip.
(Een dhow is een traditionele boot.)
Onze dhow ging op weg door de baai. We hoorden op een gegeven moment een harde fluit, maar verder dan het opmerken deden we niet.
We zagen ook dat er een kleine raceboot aan het varen was: bijzonder dat we net op het water waren!
Deze boot maakte rondjes om boeien. Waarschijnlijk waren ze aan het oefenen voor een wedstrijd.
We vonden het bijzonder dat we er zo dicht bij waren, totdat de boot van de coastguard er aan kwam en met onze 'kapitein' een woordje had: hij mocht er helemaal niet varen! Ze waren vriendelijk naar ons, maar we begrepen wel dat we zo snel mogelijk naar de kant moesten.
Ondertussen genoten we van het kijken naar de race. Jaap was niet zo gerust erop en vond dat de kapitein moest versnellen:
'hij zal toch echt wel weten hoe snel die moet gaan lijkt me!' was mijn reaktie. Jaap was het er niet mee eens, maar ja.....hij was niet de kapitein........
Toen we bijna uit 'de cirkel' van de raceboot waren zag de kapitein dat het misschien ook niet goed ging.....gelukkig was de raceboot alert....we hadden geen aanvaring, alleen miste hij wel zijn boei........
Soms zit je op 'een boot' en ben jij niet de kapitein en toch zie je dat het niet goed gaat....Wat doe je dan? Wat kun je doen?
HOOR je het eerste harde fluit signaal of....merk je het alleen maar op....
Jaap 'zag' dat het niet kon en ik.....vertrouwde de kapitein meer dan hem anders had ik hem vast meer ondersteund....
Waarom? Omdat ik verwachtte dat hij als kapitein wist wat hij deed.....dat was toch zijn vak!!
Op dit moment zijn er heel wat kapiteins die nog in een dhow van het verleden varen en niet luisteren naar de harde fluiten die aangeven dat we nu in de tijd van de speedboat zitten.
Jaap kent boten. Waarom g ing ik dan achter de kapitein staan?
Omdat ik het zo vervelend vindt om iemand die zijn vak uitoefent het gevoel te geven dat die het niet goed doet, ook al hoor ik een 'harde fluit.....
En Jaap.....hoe vaak ziet hij wat de consequenties zijn van acties en wordt er niet naar geluisterd? Hij kent 'boten'....zou hij niet beter als kapitein aan het roer kunnen staan?
Hoe onzeker ben ik als kapitein op mijn schip........let ik op de aanwijzingen en neem ik de beslissing om niet te gaan als ik rode boeien en speedboats zie, of ga ik gewoon door omdat mijn passagiers het zo graag willen.....
Wij zijn allemaal kapiteins op ons eigen schip EN we hebben te maken met passagiers en omstandigheden. We kunnen bijsturen, we kunnen besluiten aan wal te gaan voor een tijdje en we kunnen samen met andere kapiteins tochtjes te maken.
Belangrijk is dat wij oude patronen zien als oude patronen en ze laten gaan. Met de snelle energie van nu is het toestaan om het los te laten al vaak genoeg!
Wat Khadaffi betreft: er zijn steeds meer mensen die wakker zijn en de beslissing nemen niet meer te gaan slapen en in hun kracht staan. Als wij ons verbinden met die energie, dan kunnen we met zijn allen mee helpen dat dat gebeurd wat goed is voor iedereen.
Heb een geweldige maand!
Berndien
Dictators komen in verschillende verschijningen.
De afgelopen dagen is Khadaffi regelmatig op tv geweest en de wereld keek verbaasd toe: hoe kon iemand zo in ontkenning leven! Ziet hij niet wat er om hem heen gebeurd?! Mubarrak erkende het tenminste!
Toch is Khadaffi ook een spiegel voor ons! Hoe realistisch staan wij in ons eigen leven? Zien wij 'Khadaffi's' in onze omgeving en in ons eigen leven?
Toen ik hier naar ging kijken kwamen er beelden van 'leiders' naar voren die ik in mijn leven ken. Mensen die ook niet zien wat er gebeurd met 'hun mensen' en zichzelf helemaal goed vinden en dat zijn ze ook.....als je het vanuit hun visie bekijkt! Zij hebben ook nog steeds aanhangers, al wordt die groep kleiner.
Er is mij wel eens gevraagd hoe dat dan kan: 'als het niet goed is, kan iemand toch niet aanblijven!'
Voor mij zijn deze mensen hier op aarde om ons in onze kracht te zetten!
Als wij 'wakker' worden, inzicht krijgen, dan hebben we de keus: staan we op en pakken we onze eigen kracht op, of willen we toch liever weer gaan slapen......
Soms kies je voor het laatste omdat dat het makkelijkst lijkt in eerste instantie.
Toch is iedereen hier op aarde om zijn unieke talent hier neer te zetten en....je ziel is sterker dan oude patronen......
Je zult net zolang die mensen tegen komen totdat je het besluit neemt om op te staan en je eigen pad te gaan.
Het bijzondere is, dat als je dat gaat doen, je anderen tegenkomt die ook die stap hebben gezet.
De tijd voordat je die stap zet is een uitdaging...je voelt je alleen, hebt het gevoel dat je mensen moet loslaten en....je weet niet wat er komt...Het boek van Paul Ferrini, terug naar onschuld is een goed boek als je in deze fase zit.
Je weet of je erdoor bent als je dankbaar kunt zijn voor de rol die die persoon heeft gespeeld. Als er nog boosheid zit dan zou je nog kunnen kijken waar die vandaan komt: het heeft altijd te maken met iets in je eigen leven.....vaak met schuldgevoel.......
Hoe zit dat met mijzelf?
Als ik kijk naar de realiteit, dan ziet het er uit alsof ik denk dat ik nog voor iets moet strijden, iets moet bewijzen......waarom zou ik anders MIJN tijd zovaak inleveren voor anderen? Zijn zij belangrijker dan ik, ben ik onmisbaar?
Illusies......een Khadaffi......Daar ga ik deze maand eens naar kijken! -ik ben in Nederland en heb nog een paar plekken voor een consult: deze keer heb ik ze gepland en......de rest van de tijd is voor mij.......-
Hoe zit het met jou Khadaffi's?
Hoe is het met je lichaam? Heb je 'geen tijd' om te sporten, bewegen en heb je wel tijd om voor de tv 'te hangen'?
Hoe is het met je relatie? Heb je gesprekken met elkaar waar je onzeker over bent of over dingen waar je anders over denkt? Of lijkt het voor de buitenwereld helemaal goed en kijk je samen tv, ga je naar verjaardagen en praat je over anderen......
Hoe is het met de relatie met jezelf? Gun je jezelf iets moois wat niemand ziet, hoort omdat het voor jou is, of doe je wat men van jou verwacht: blijf je de vrolijke noot in gezelschap omdat ze dat van je verwachten al voel je je rot......blijf je klaarstaan voor anderen terwijl je zo graag zou willen dat iemand voor jou klaar zou staan...
Hoe is het met je werk? Ga je de confrontatie aan omdat dat beter zou zijn voor jou, je team, het bedrijf of ga je door met de sleur want 'zo is het toch ook nog wel te doen'
Hoe sta je in de wereld: 'wat een gedoe, overal onrust' en zie je het als buiten jezelf of wil je eerlijk kijken wat het jou te zeggen heeft?
Khadaffi.....een mooie spiegel....
Toch zie je dat hij nu van alles doet om controle te krijgen, zelfs met veel geweld.....de Khadaffi's in je leven kunnen dat ook doen.....
niet meer eten om af te vallen, een hartaanval......het hebben van een verhouding,moord.....het buitensluiten van collega's/pesten op welke manier ook, spirituele principes misbruiken.....
Afgelopen week is Loes op bezoek geweest in Qatar. Natuurlijk doe je dan allerlei dingen die bij het land horen. Zo ook een Dhow trip.
(Een dhow is een traditionele boot.)
Onze dhow ging op weg door de baai. We hoorden op een gegeven moment een harde fluit, maar verder dan het opmerken deden we niet.
We zagen ook dat er een kleine raceboot aan het varen was: bijzonder dat we net op het water waren!
Deze boot maakte rondjes om boeien. Waarschijnlijk waren ze aan het oefenen voor een wedstrijd.
We vonden het bijzonder dat we er zo dicht bij waren, totdat de boot van de coastguard er aan kwam en met onze 'kapitein' een woordje had: hij mocht er helemaal niet varen! Ze waren vriendelijk naar ons, maar we begrepen wel dat we zo snel mogelijk naar de kant moesten.
Ondertussen genoten we van het kijken naar de race. Jaap was niet zo gerust erop en vond dat de kapitein moest versnellen:
'hij zal toch echt wel weten hoe snel die moet gaan lijkt me!' was mijn reaktie. Jaap was het er niet mee eens, maar ja.....hij was niet de kapitein........
Toen we bijna uit 'de cirkel' van de raceboot waren zag de kapitein dat het misschien ook niet goed ging.....gelukkig was de raceboot alert....we hadden geen aanvaring, alleen miste hij wel zijn boei........
Soms zit je op 'een boot' en ben jij niet de kapitein en toch zie je dat het niet goed gaat....Wat doe je dan? Wat kun je doen?
HOOR je het eerste harde fluit signaal of....merk je het alleen maar op....
Jaap 'zag' dat het niet kon en ik.....vertrouwde de kapitein meer dan hem anders had ik hem vast meer ondersteund....
Waarom? Omdat ik verwachtte dat hij als kapitein wist wat hij deed.....dat was toch zijn vak!!
Op dit moment zijn er heel wat kapiteins die nog in een dhow van het verleden varen en niet luisteren naar de harde fluiten die aangeven dat we nu in de tijd van de speedboat zitten.
Jaap kent boten. Waarom g ing ik dan achter de kapitein staan?
Omdat ik het zo vervelend vindt om iemand die zijn vak uitoefent het gevoel te geven dat die het niet goed doet, ook al hoor ik een 'harde fluit.....
En Jaap.....hoe vaak ziet hij wat de consequenties zijn van acties en wordt er niet naar geluisterd? Hij kent 'boten'....zou hij niet beter als kapitein aan het roer kunnen staan?
Hoe onzeker ben ik als kapitein op mijn schip........let ik op de aanwijzingen en neem ik de beslissing om niet te gaan als ik rode boeien en speedboats zie, of ga ik gewoon door omdat mijn passagiers het zo graag willen.....
Wij zijn allemaal kapiteins op ons eigen schip EN we hebben te maken met passagiers en omstandigheden. We kunnen bijsturen, we kunnen besluiten aan wal te gaan voor een tijdje en we kunnen samen met andere kapiteins tochtjes te maken.
Belangrijk is dat wij oude patronen zien als oude patronen en ze laten gaan. Met de snelle energie van nu is het toestaan om het los te laten al vaak genoeg!
Wat Khadaffi betreft: er zijn steeds meer mensen die wakker zijn en de beslissing nemen niet meer te gaan slapen en in hun kracht staan. Als wij ons verbinden met die energie, dan kunnen we met zijn allen mee helpen dat dat gebeurd wat goed is voor iedereen.
Heb een geweldige maand!
Berndien
Subscribe to:
Posts (Atom)