Hallo allemaal
Dictators komen in verschillende verschijningen.
De afgelopen dagen is Khadaffi regelmatig op tv geweest en de wereld keek verbaasd toe: hoe kon iemand zo in ontkenning leven! Ziet hij niet wat er om hem heen gebeurd?! Mubarrak erkende het tenminste!
Toch is Khadaffi ook een spiegel voor ons! Hoe realistisch staan wij in ons eigen leven? Zien wij 'Khadaffi's' in onze omgeving en in ons eigen leven?
Toen ik hier naar ging kijken kwamen er beelden van 'leiders' naar voren die ik in mijn leven ken. Mensen die ook niet zien wat er gebeurd met 'hun mensen' en zichzelf helemaal goed vinden en dat zijn ze ook.....als je het vanuit hun visie bekijkt! Zij hebben ook nog steeds aanhangers, al wordt die groep kleiner.
Er is mij wel eens gevraagd hoe dat dan kan: 'als het niet goed is, kan iemand toch niet aanblijven!'
Voor mij zijn deze mensen hier op aarde om ons in onze kracht te zetten!
Als wij 'wakker' worden, inzicht krijgen, dan hebben we de keus: staan we op en pakken we onze eigen kracht op, of willen we toch liever weer gaan slapen......
Soms kies je voor het laatste omdat dat het makkelijkst lijkt in eerste instantie.
Toch is iedereen hier op aarde om zijn unieke talent hier neer te zetten en....je ziel is sterker dan oude patronen......
Je zult net zolang die mensen tegen komen totdat je het besluit neemt om op te staan en je eigen pad te gaan.
Het bijzondere is, dat als je dat gaat doen, je anderen tegenkomt die ook die stap hebben gezet.
De tijd voordat je die stap zet is een uitdaging...je voelt je alleen, hebt het gevoel dat je mensen moet loslaten en....je weet niet wat er komt...Het boek van Paul Ferrini, terug naar onschuld is een goed boek als je in deze fase zit.
Je weet of je erdoor bent als je dankbaar kunt zijn voor de rol die die persoon heeft gespeeld. Als er nog boosheid zit dan zou je nog kunnen kijken waar die vandaan komt: het heeft altijd te maken met iets in je eigen leven.....vaak met schuldgevoel.......
Hoe zit dat met mijzelf?
Als ik kijk naar de realiteit, dan ziet het er uit alsof ik denk dat ik nog voor iets moet strijden, iets moet bewijzen......waarom zou ik anders MIJN tijd zovaak inleveren voor anderen? Zijn zij belangrijker dan ik, ben ik onmisbaar?
Illusies......een Khadaffi......Daar ga ik deze maand eens naar kijken! -ik ben in Nederland en heb nog een paar plekken voor een consult: deze keer heb ik ze gepland en......de rest van de tijd is voor mij.......-
Hoe zit het met jou Khadaffi's?
Hoe is het met je lichaam? Heb je 'geen tijd' om te sporten, bewegen en heb je wel tijd om voor de tv 'te hangen'?
Hoe is het met je relatie? Heb je gesprekken met elkaar waar je onzeker over bent of over dingen waar je anders over denkt? Of lijkt het voor de buitenwereld helemaal goed en kijk je samen tv, ga je naar verjaardagen en praat je over anderen......
Hoe is het met de relatie met jezelf? Gun je jezelf iets moois wat niemand ziet, hoort omdat het voor jou is, of doe je wat men van jou verwacht: blijf je de vrolijke noot in gezelschap omdat ze dat van je verwachten al voel je je rot......blijf je klaarstaan voor anderen terwijl je zo graag zou willen dat iemand voor jou klaar zou staan...
Hoe is het met je werk? Ga je de confrontatie aan omdat dat beter zou zijn voor jou, je team, het bedrijf of ga je door met de sleur want 'zo is het toch ook nog wel te doen'
Hoe sta je in de wereld: 'wat een gedoe, overal onrust' en zie je het als buiten jezelf of wil je eerlijk kijken wat het jou te zeggen heeft?
Khadaffi.....een mooie spiegel....
Toch zie je dat hij nu van alles doet om controle te krijgen, zelfs met veel geweld.....de Khadaffi's in je leven kunnen dat ook doen.....
niet meer eten om af te vallen, een hartaanval......het hebben van een verhouding,moord.....het buitensluiten van collega's/pesten op welke manier ook, spirituele principes misbruiken.....
Afgelopen week is Loes op bezoek geweest in Qatar. Natuurlijk doe je dan allerlei dingen die bij het land horen. Zo ook een Dhow trip.
(Een dhow is een traditionele boot.)
Onze dhow ging op weg door de baai. We hoorden op een gegeven moment een harde fluit, maar verder dan het opmerken deden we niet.
We zagen ook dat er een kleine raceboot aan het varen was: bijzonder dat we net op het water waren!
Deze boot maakte rondjes om boeien. Waarschijnlijk waren ze aan het oefenen voor een wedstrijd.
We vonden het bijzonder dat we er zo dicht bij waren, totdat de boot van de coastguard er aan kwam en met onze 'kapitein' een woordje had: hij mocht er helemaal niet varen! Ze waren vriendelijk naar ons, maar we begrepen wel dat we zo snel mogelijk naar de kant moesten.
Ondertussen genoten we van het kijken naar de race. Jaap was niet zo gerust erop en vond dat de kapitein moest versnellen:
'hij zal toch echt wel weten hoe snel die moet gaan lijkt me!' was mijn reaktie. Jaap was het er niet mee eens, maar ja.....hij was niet de kapitein........
Toen we bijna uit 'de cirkel' van de raceboot waren zag de kapitein dat het misschien ook niet goed ging.....gelukkig was de raceboot alert....we hadden geen aanvaring, alleen miste hij wel zijn boei........
Soms zit je op 'een boot' en ben jij niet de kapitein en toch zie je dat het niet goed gaat....Wat doe je dan? Wat kun je doen?
HOOR je het eerste harde fluit signaal of....merk je het alleen maar op....
Jaap 'zag' dat het niet kon en ik.....vertrouwde de kapitein meer dan hem anders had ik hem vast meer ondersteund....
Waarom? Omdat ik verwachtte dat hij als kapitein wist wat hij deed.....dat was toch zijn vak!!
Op dit moment zijn er heel wat kapiteins die nog in een dhow van het verleden varen en niet luisteren naar de harde fluiten die aangeven dat we nu in de tijd van de speedboat zitten.
Jaap kent boten. Waarom g ing ik dan achter de kapitein staan?
Omdat ik het zo vervelend vindt om iemand die zijn vak uitoefent het gevoel te geven dat die het niet goed doet, ook al hoor ik een 'harde fluit.....
En Jaap.....hoe vaak ziet hij wat de consequenties zijn van acties en wordt er niet naar geluisterd? Hij kent 'boten'....zou hij niet beter als kapitein aan het roer kunnen staan?
Hoe onzeker ben ik als kapitein op mijn schip........let ik op de aanwijzingen en neem ik de beslissing om niet te gaan als ik rode boeien en speedboats zie, of ga ik gewoon door omdat mijn passagiers het zo graag willen.....
Wij zijn allemaal kapiteins op ons eigen schip EN we hebben te maken met passagiers en omstandigheden. We kunnen bijsturen, we kunnen besluiten aan wal te gaan voor een tijdje en we kunnen samen met andere kapiteins tochtjes te maken.
Belangrijk is dat wij oude patronen zien als oude patronen en ze laten gaan. Met de snelle energie van nu is het toestaan om het los te laten al vaak genoeg!
Wat Khadaffi betreft: er zijn steeds meer mensen die wakker zijn en de beslissing nemen niet meer te gaan slapen en in hun kracht staan. Als wij ons verbinden met die energie, dan kunnen we met zijn allen mee helpen dat dat gebeurd wat goed is voor iedereen.
Heb een geweldige maand!
Berndien
No comments:
Post a Comment