De laatste adem......en een nieuw begin.

Hallo allemaal

We zijn alweer halverwege de laatste maand van het jaar.
De afgelopen tijd heb ik het boek 'Adem' van Mira Koopman gelezen en
'Toen ik je zal' van Isa hoes.
Beide boeken gaan over afscheid nemen en opnieuw beginnen of beter....
'anders' verder gaan....

Beide boeken laten onafhankelijke vrouwen zien -van de buitenkant-.
Van binnen is dat lang niet altijd zo, van binnen is er een deel dat onzeker is:
mag ik mezelf zijn, kan ik mezelf laten zien of....
word ik dan veroordeeld en.....kan ik daar dan mee om gaan??
Heel herkenbaar.

We hebben allemaal onze achtergrond en we leven allemaal in een maatschappij ....
Voor Mira: 'mag ik wel een vrouw zijn met seksuele gevoelens want.....'men' vindt toch dat het niet hoort omdat mijn man nog leeft, ben ik dan ontrouw?'
Voor Isa: 'mag ik aangeven dat het niet goed gaat want.....'men' vindt dat zoiets niet kan en dan ga je over de tong bij heel Nederland, ben ik dan ontrouw?'

Beide vrouwen hebben kinderen en bijzonder om te lezen is dat zij ook weer 'hun opvoeding' meenemen......
Merlijn: 'ik wil weglopen'.......Isa: 'dat kan ik me voorstellen' en.....
Isa -ja, vernoemt naar Isa hoes- 'Ik heb nooit een gezonde papa gehad die van alles met me kon doen'
Mira: 'dat is ook zo' en........
Hun kinderen mogen zich zelf zijn en toch.......
houden zij ook rekening met hun moeder....

Beide vrouwen kiezen voor zich zelf:
Mira ging terug naar Australie en kwam weer terug.
Isa verhuisde terug naar Amsterdam.
De kinderen moesten wennen en hadden/hebben het niet altijd makkelijk:
Mira en Isa kozen voor zichzelf en daardoor gaven/geven ze hun kinderen
ook de toestemming voor hen zelf te kiezen.

http://www.youtube.com/watch?v=oCpWbuKwlPc&feature=share


Na het lezen van deze boeken stierf Nelson Mandela. Hij blies zijn laatste adem uit...
Een bijzondere man.
Na gevochten te hebben, jaren in de gevangenis gezeten,
werd hij de eerste zwarte president.
Een president die mensen zag....
geen kleur, geloof etc.....

Hillary Clinton merkte op: 'Eerst moest hij zijn eigen vrijheid vinden zodat hij kon zorgen voor de vrijheid van het volk'.
Er mocht heel wat boosheid weg en toen hij uit de gevangenis kwam kon hij kijken naar het groter geheel, kon hij vergeven....

Allemaal doen we dingen, die we als we beter hadden geweten, anders hadden gedaan...
bewustzijn, onderwijs is DE sleutel....

Nu is hij er niet meer. Er is verdriet en ook veel vreugde.
Zijn leven wordt gevierd.
Hij heeft een verschil gemaakt en......
kunnen we, nu hij er niet meer is,
Zelf verantwoordelijk zijn,
ons eigen leiderschap laten zien, ons eigen licht laten schijnen?

http://www.youtube.com/watch?v=oCpWbuKwlPc&feature=share

De natuur laat ons vaak zien hoe het met mensen is.
Men dacht altijd dat het mannelijk hert de leider van een kudde was.
Na het bestuderen van een kudde herten bleek dat dat helemaal niet waar was!
Het bleek dat de kudde het doel bepaalde:
als er water nodig was, dan bleek een van de vrouwtjes te kijken naar het water,
meerdere volgden en dan.....
dan pas nam het mannelijke hert het initiatief om te gaan....

Nelson Mandela was iemand die vrijheid zag voor iedereen en mensen volgden hem.
Toch hielp 'de leider' hen niet.
Hoe kon dat dan??
Zou het zijn omdat er nog teveel boosheid en wrok zat,
iets wat je in de natuur niet ziet?
Toen hij dat los had gelaten kon hij zelf de leider zijn.....
zoals Hillary Clinton opmerkte: 'eerst moest hij de vrijheid in zichzelf vinden.....'

De laatste adem en een nieuw begin.
Waar wil jij naar toe in 2014?

Wij zijn net verhuisd.
Dit keer heb ik er tijd voor genomen, een adempauze ;-)
Ik merkte dat het een stuk loslaten was en een nieuw begin wat niet 'zomaar' gedaan kon worden.
Veel meer ruimte en toch......
waren we in het begin niet blij......
zouden we onbewust bang zijn voor die ruimte.....
hoe 'vul' je dit in en....kunnen we/kan ik dat??

Hoe zou het voor de schrijfsters van deze boeken zijn?
Hoe 'eng' vinden zij hun nieuwe ruimte?
Ik weet zeker dat ze beide de moed en het vertrouwen hebben om het in te vullen!
Heb jij dat ook?
Kun je dit jaar afsluiten
en voelen dat  de pijn, het verdriet, de blijdschap en het geluk goed was?
Dat het 'boek' klaar is en
heb je moed en vertrouwen om het nieuwe avontuur van 2014 aan te gaan?

Nu is het tijd om JOUW licht te laten schijnen,
een nieuw begin.
Nelson Mandela, 'de vader' is niet meer. Zijn wijsheid is er wel
en nu is het aan ons om vrij te zijn, uniek te zijn
met respect voor iedereen,
vergeving voor jezelf en anderen.

Houd van jezelf,
wees trouw aan jezelf.

Berndien

PS:
-een aangepaste versie van het gedicht dat Nelson Mandela gebruikte van Marianne Williamson-

Mijn diepste angst is niet dat ik ontoereikend ben.

Mijn diepste angst is dat ik oneindig machtig ben.

Het is mijn licht, niet mijn duisternis

waar ik het allerbangst voor ben.

Ik vraag me af:

Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn?

Maar waarom eigenlijk niet?

ik bent toch een kind van God? 

ik moet me niet kleiner voordoen dan ik ben 

opdat de mensen om me heen zich vooral niet onzeker zouden gaan voelen.

Ik ben geboren om de luister van God uit te dragen die in mij woont.

Niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal.

Als ik mijn licht laten schijnen, geef ik  anderen onbewust toestemming om dat ook te doen.

Als ik bevrijd ben van mijn eigen angst, bevrijdt mijn aanwezigheid automatisch anderen.